Fırsat bu fırsat,kaçsam bu meydandan
 

Fırsat bu fırsat,kaçsam bu meydandan
Silinse ismim,meydan tahtasından
İsmimiz işlenmiş,silinmez burdan
Bıktım artık,hep kuşak safhasından...

Karanlık sokaklar,şahidim olsun
Korkuyorum adım atmaktan bile
Ne olur? Bir gül,sen varken solsun
Senle susan kuş,senle gelsin dile...

Vicdanın hamalı,sevdanın yükü
Kuşanmış kılıncı,kuşatmış beni
Sırtında heybesi,altında kürkü
Zorluk vermekmiş,herşeyin nedeni...

Şu meydan tahtası,anlımdan farksız
Üstünde çok derin,çukurlar mevcut
İyilik sokakta,evsiz ve barksız
Başım dönmekte üstad,kolumdan tut...

Gel hayat,git zaman,sevkiyat hazır
İnsan; elinde,oyuncak bir hamur
Bu rüzgar cildini,zamanla kazır
Aynada; ihtiyar,zavallı kambur...

Sen! Ölümlü Dünya,ölümsüz gerçek
Aranızda bir köprü,üstünde biz
Kimi sağı,kimi solu seçerek
Siz,hakikate intikal ettiniz...

Şu yokuştan inen,bu yaşlı devran
Güneş; karanlıkta,gazlı bir lamba
Dur diyen yok mu? Bu giden son kervan
İsmi gençlik; ufku,tamtamla samba...

Körlük zor,cehaletse ondan beter
Ben yoruldum,yetiş Necip Fazıl Bey
Ey şerrin,yegane bekçisi yeter!
Hiç mi hiç uslanmadın,hey gidi hey...