Hicazkar Senfoniler
 

Bir eylül feryadıysa terkedilişler
Bu uyançlarım nereye payidar?



Değmediğinde yüreğe bahar kokun
Bir yalnızlık demi olur sensizlik
Sarsılırken Geyşa kalıntısı süzülüşler
Saklanır gizler kimono kuşanımlarına

Durursa viran bağlarım gün korkularında
Yakar gözlerin acıyı çığlık çığlık

Sazlar suskun figanlar dökülmekte dudaktan
Bir alaturka Nalan saçılmakta pervasız
Ne etse gecedir hüzzam içimsemeler
Ne etse nihai fermandır fasıl haykırımları

Zemheri tutulmuş mevsim dizginlerinde
Doğa kırmızı gülün aliyle hınca hınç
Zaman mıhlanıp kalmış sorgusal haykırışlarda
Selam salar Melankoli gün bağlamlarına

Bir hicazkar gönül sızarken sevdaya
Damıttığı umut düşleridir körpe aşkların

Ahir sevgilerin gardenya buğularında
Tuval üstü jale olur rüzgar oynaşmaları

Yaşamak
Bir Pazar kahvaltısı

Yaşamak
Tan yerine yazmak sevdayı

Yaşamak
Vokalinde “yalnız aşklar senfonisi”yle
Aşk kere ölürken

Öykü öykü sarmaktır zamanı