İçimdeki Kaos
 

Şiirlerimde körelmemiş duygu beklerken seyirciler
Ben yaşarken şiirlerim ölmüş herkes de bir şey ister
Benden bu kadar fazlasını yazamam ki gücüm biter
Tıkandım artık paniklerdeyim bu nereye kadar gider

Kime sevgi versem daha fazlasını ister mutlu olmaz
Alışamadım yaşamda yalana suçluyum ben de biraz
Bulamamış yoldaş paradan başka yoksa içleri almaz
İçimdeki duygusal çocuk ölmeyecek bu size yaramaz

Kendilerini sanıyorlar sultan aradıkları tek paralı köle
Bir kere önden baksalar aynaya ruhları gitmiş bedende
Aşkı arama bahane yoksa parselimdir yüreğim evlerine
Dallar gibi ruhum mevsim artık sonbahardır gönlümde

Birini çok sevdim ciğer kanserinden ölüyor sakın sormayın
Diğeri yalancı çıktı diğeri ise evli ben oldum tam deli mayın
Dün aldım karşıma hesaplaştık hızlı geçen hesapsız yılların
Duygular şaha kalkmışken nedense şimdi bomboş kollarım