İdamlık Mahkum
 

sanki bir gün çıkıp gelecek gibisin.
evde her gün bir şeylerin yeri değişiyor.
galiba senin yerin hep ayni,
bir duvardaki resmin,
bir de rüyalarımdaki gulusun.
hani dönmeyecek olsan,
çoktan bırakırdım hayati avuçlarımdan.
kime lazım sensiz hayat,
avuntularda olmasa nasıl geçer omur.
yalan diye asılıyorum beynime,
idamlık mahkum gibi senin gelmeni bekliyorum.
hadi gel artık,
vur tabureme,bitir isimi.
çoktan son bulmalıydı zaten yaşadıklarım, çektiklerim
simdi beklediğim bir kıpırdanış,
olu bir denizin dalgalanması gibi...
ve bekliyorum seni,
idamlık mahkum gibi...
sakin acıma bana,
yok olmak dediğin bir ince gümüş,
sahte bir gülüşe aldanır bu süzülüş,
kaçmak mümkün değil zaten.
yazılmışsa alnına yazılan olurmuş.
bir rüzgar esmesini bekliyorum simdi.
fazla geciktirmeden, bitir isimi,..
idamlık mahkum gibi....
bekliyorum gelmeni.