İnsanlarda kıyamet kopuyor
 

İnsanlarda kıyamet kopuyor
insanlarda kızılca kıyamet
insanlarda telaş nice kıpıtı
türlü çalkalanış yollara akıyor
yollar habersiz.

Öylece duruyor çünkü insanlar
sanırsın dertsiz, çilesiz sanırsın
bir telaşı var ama telaşından
habersiz yarasından habersiz.

Gözyaşları dökülüyor insanın
kalbine kendi acısını incecik
bir iğneyle insanın sinesine
işleye işleye kalbe iniyor
kalbe inerse bahar kalbe inerse
kalbe inerse o çileden o telaştan
nice pınar.

Kalbe inemeyen gözyaşları bir gün
sel olup düşüyor. Gözyaşları dökülürse
kalpler kapanır. Kalp gelene kapanır,
gidene kapanır. İçine kapanır.
Gelen giden kesilirde, kalp içine kapanır.

Her gidenle kopan ne? Neleri bırakarak gider
giden? Her gidenle kalpten neler gider?
Gelen nelerle gelir? Gelenler gidenler midir?
İnsanlar habersiz.