Kar ve Hüzün
 

Seninle kışım yaz oldu benim,
Çiçekler açmıyor sen gelmeyince.
Bekledim dört mevsim gelirsin diye,
gurbette beklemek zor geldi bana.

Hazan oldu hüzün oldu gelmedin,
ben sevdikçe kıymetimi bilmedin.
Karardı gözlerim, önü, görmedim,
kışta bıraktın beni, 'dön!' diye gülüm.

Nasıl söyleyeyim, nasıl atayım kalbimden seni?
Kopmuyor, kök salmış içime benim .
Gözümü kör et, elimi kopart,
gönlüm bagiriyor 'Gülümsün bemim'!

Çiçekler açmadan n'olur gel,
gözlerim görmezse geç olur gülüm.
Seni son kez bir daha görem,
Ne olur bu sansı ver bana gülüm!