Karakış Basanda Gönül Dağını
 

Karakış basanda gönül dağını,
Sevdanla tutuştur, yak ocağını,
Tatlı gülün üşür, aç kucağını,
Gül olmayan yerde, kış bitmez zaten...

Ağla, sevda için; gözün yaşları,
Damlarken erisin, bağrın taşları,
İçinden uçarsa sevda kuşları,
Hayeller de ölür, düş yetmez zaten...

Ne kadar katlanır, gönlün acıya,
Ne kadar dayanır, yürek sancıya,
Benzersen sonunda bir yabancıya,
Bir hasretle, ölüme güç yetmez zaten...

19.02.2004 Taşkışla/Taksim