Karanlık Evde Sen
 

Evde karanlık var
Hiç dışarı çıkmak istemez gönlüm
Bir ses duyarım dışarılardan
Ben içerde mahpustayım
Dışarıda ayaz üşür içim dışım
Evde soğuk bir rüzgar eser sigarımın dumanını savuran
Sigarımı çekerim içime seni çeker gibi
aklıma gelmezsin
Ev karanlık hayalin gözükmez
Vurur gönlümü vurur beynime ucuz yok oluş türküsü
Dışarıda yağmur kokusu
Bir Aydınlık kaplar evin içini çakan şimşeğin uğultusu
Uzanırım her yer karanlık
ne yapsam ısıtsam gözyaşımın donmuşluğunu
Sigaramda artık kifayetsiz o da sönmekte
beni odamın içinde söndürdüğün gibi
Ama ben yapamam söndüremem son sigarımı
Külünü basarım yarama
Ağarır gökyüzü
sen gökyüzünde bir aydınlık
İçimde bir cefa olursun
Uyumak isterim
Güneşin o içimi karartan ışığı izin vermez senin gibi
Yeni günde yine sensiz ve öldüresiye bensiz başlar