Kim bakar gözlerime
 

Kim bakar gözlerime
Bir çocuk masumluğuyla
Senin gözlerin olmasa
Kim tutar buza kesmiş ellerimi
Bir anne sıcaklığında
Senin ellerin olmasa
Kim çeker nazımı,kaprisimi
Bütün yıkılası yönlerimi velhasıl
Senin vefan olmasa
Kim anlar yıkılmışlığımı,alınganlığımı
O minicik çocuğu içimdeki
Senin yüreğin olmasa
Kim arar ıssızlığa dost telefonumu
Senin sesin olmasa
Kim kavrar dizelerimdeki bulanık imgeleri
Senin zekan olmasa
Kim paylaşır karanlığımı
kim ışıtır,ısıtır
Senin nurun olmasa
Kim sever,sevebilir
Her şeye,her şeyime rağmen
Kim bırakıp gitmez beni
SEN olmasan?!...