Sensiz ******* zulüm
 

Sensiz ******* zulüm
yatak-yorgan çakıl taşı
sağa dönsem hüzün
sola dönsem hüzün
hiç çıkmıyorsun akılımdan
dört duvarda,
göz kapaklarıma mıhlanmış yüzün
zavallı dilimi
susturmak ne mümkün...!
adını sayıklar ******* boyu sessiz sessiz
alışamadım yalnızlığa;
yalnızlığın
dudakları ne kadar da soğuk ve hissiz
keşke bir gölge olsa yanımda
gölgesi bile yok yalnızlığın
ölüm gibi kimsesiz.