seni arıyorum...
 

seni arıyorum...
Yürüyorum gecenin bi yarısı bomboş sokaklarda
Sağanak bi yağmur eşlik ediyor yokluğuna
Hafif bi rüzgar var oda elimdeki mektubuna düşman.
Ben sensizliğe kolay kolay alışamam
Kendimi yoksaydım hayattan
Şimdilerde yatağımdan hiç çıkmıyorum
Güneşin doğuşunu değilde batışını izliyorum
Çünki her yok oluşta kendimi buluyorum
Odamın perdelerini hiç açmıyorum
Ruhum bedenimi terk etmek istiyor.
Hayattaki son demlerimi yaşıyorum
Sokaklar bitmiyor bi labirent gibi gittikçe kayboluyorum