Bir varmış, bir yokmuş
 

Bir varmış, bir yokmuş
Diye başlar masallar
Sene milattan önce (M.Ö.)
Bilmem kaç yılı.
Sevginin güzelliği
Aşkın gücü gibi masalsı ifadelerin
Kullanıldığı dönemler
Birbirini daha önce tanımayan
Bir er kişi ile
Bir hatun kişinin yolları
Kesişir…
Birbirlerini daha yakın tanımak isterler
Yakınlaşırlarda……
Hani insan bazen rüyasında
Bir şeye uzanır tam yakalayacakken
O şey uzaklaşır ya!
Bu kişilerde her
Yakınlaştıklarını zannettiklerinde
Bir de ne görsünler
Kötü olan itici güç nedeniyle
Her seferinde birbirlerinden
Uzaklaşıyorlar….
Bu “itici gücün” iyilik timsali bi de kardeşi
Varmış
Buna rastladın mı
O zaman değme keyfine
Bu da tersine yakınlaştırırmış
Hem de ne yakınlaşma
Saatler, ******* hatta aylar süren
Ama meyvesini
İlk yakınlaşmadan 9 ay sonra veren

“O çağlarda sürtünme katsayısı
Yerçekimi ve suyun kaldırma kuvveti
Henüz icat edilmemiş”
Bu nedenle aşıkların kalplerine
Fiziklerine, kimyalarına
amortisman ayrılmıyormuş
Herkes aşkı , sevgiyi, arkadaşlığı
içinden geldiği
Gibi doya doya
Yıpranma payı olmadan yaşıyormuş.
“aklın havada geziyosun” lafı da bu
Çağlardan kalmış…