Mutluluk Sanatı
 

Mutluluk sanatıydı acılara inat gülebilmek
Sekerat vaktinde bile aynı sevdanın nefesini çekebilmek

Sen Meriç nehriydin ben ise Gediz
Denizlere aktıkça büyüdü içimizdeki sevgimiz
Bereketti soframızdaki bir dilim kuru ekmeğimiz

Umutla gökyüzünün mavisine kanatlandık
Dikenlere aldırmadan ölümüne sevdalandık
Geceden yıldız çalarken yakalanıp tutuklandık


Bazen susadık, yağmurlardan mutlulukları içtik
Karanlığı yırtıp yıldızlarda yaşamayı seçtik
Mevsimsiz açan hazanları ellerimizle biçtik

Leylak’ları, lale’leri bir nakış gibi yüreğimize dokuduk
Hayat yokuşunda yorulsak da aynı nefesi soluduk

Baharlarda nazenin tomurcukta filizlendik
Izdırab'a göğüs gerip tek yürekle sevdaya kenetlendik
Ölümüne yaşarken isimlerimizi baharlara mühürledik

Pembe umutlarımızı kırlarda uçurduk
Hayat mektebinde acıya rağmen sevdayı okuduk
Her sabah çiğ tanesi misali güllerin dalına konduk

Rüzgara karışıp mutluluk diyarlarına estik
Çöllere umut çiçeklerini ellerimizle ektik
Ayrı bedenlerde yaşasak ta; aslında biz tek yürektik

Mutluluk sanatıydı delicesine sevebilmek
Aynı gözde ağlayıp aynı sevdada gülümseyebilmek