Mum yanar
 

Mum yanar
Mum ışıldar
Kendileri yoktur, gölgeleri oluşur
Ferinden korkulsa da rahmetin
Yenilmez toprağa can katmanın kudreti
Bir ömre kaç hayat sığar görülecektir...

Mum aydınlar
Mum sınar
Ayrılık acısı kadar seversin
Ve sevmenin coşkusu kadar koyar insana
Aşk sözcüğünden ayrılmak

Mum yaralanır
Mum sürer
Kem söz sahibini sürükler
Son çağındır artık
Gövdende birikir
Senden eriyen parçalar

Mum biter
Mum söner dibine hayatın
İşte yaşadığım dediğin
Bir mum ömrüdür

Eren
Ve
Eriten kendini...