yalnızım
 

yalnızım
bir sokak ortasında
yürüyorum gözlerim kapalı
yüreğim açık
şakaklarımdan sular akıyor
yukarı bakıyorum yağmur
beni unutmamış damlalar
sağolsunlar

bir kuytuya sığınıyorum
cebimde bir ekmek parçası
yere düşüyor
dostlarım geliyor
sanki izin istermiş gibi
bakıyorlar gözüme
estağfurullah veriyorum
lakin bitirmiyorlar hepsini
bana da bırakıp gidiyorlar
görüşmek üzere

çıkıyorum tepeye
bakıyorum ağaçlara
hepsi yeşil hepsi gür
arkamda hır gür
acaba hangi taraf özgür
demeden giriyorum ormana
sonsuz ufuklara...