Kader mi diyorsun çektiklerime
 

Kader mi diyorsun çektiklerime
Düşmüşüm sevdaya gel de erime
Yanan yüreğimin derinlerine
Dalıp ta camından baksan sevgilim

Akşam olsa gece sabaha dönmez
Gözümden yaşlar akar hep dinmez
Çektiğim acıyı sevmeyen bilmez
Gel de bu acıyı sen çek sevgilim

Sevgi yuvasına dönüp gelmezse
Polensiz çiçeğe ömrünü verse
Yaradan aşkına bana gülmezse
Uğruna bu canı vermem sevgilim

Bahar ile coşsun çayların suyu
Senin söylediğin adalet bumu
Kahpe felek kurmuş sana oyunu
Çıldırıp canından bezme sevgilim

Geçmez ki saatler cemalin görem
Diz çöküp önünde selama duram
Papatya değilsin kokun alam
Gel de bu çiçeği kokla sevgilim

İnce olur kaşın gözün sürmesi
Gönlümde ki aşkın arş’ın ötesi
Onu bu gönülden silip atması
Kolaysa elinle sen at sevgilim