çağırıp duruyorum seni yalnızlığıma
 

çağırıp duruyorum seni yalnızlığıma
ismini ağzıma almaktan çekinerek seni incitmekten çekindiğim gibi
gecenin kuytu sessizliğinde seni çağırıyorum
dertsiz güzelliğine dertler salmak için mi
elemlerle dolu güzler yaşaman için mi
mutsuzluğa sürüklenmen için mi
diye kendime soruyorum ve
ellerimi bağlayarak ademlikler içinde seni çağırmaktan vazgeçiyorum