Ben sana kendimi anlatmaktan acizim
 

Ben sana kendimi anlatmaktan acizim
suyu bekleyen çiçekler kadar aciz
ama güzelim işte
içimdekiler leylagil
senin vazondan dışarı çıkmadı köklerim
başka evlere dalmadı gözlerim.

Hamur içtim elinden
pastalar yedim rüyalarda
bilmedin
durmadın, düşleri inatlara peşkeşledin.

Oysa ben senin sevgine yan çizmedim
kaçtım
kurtulduğumu sandığımda ellerinde kaldım
üşüdüm
derdimi anlatamadım
dinlemedin
kolumdan tutana
sırtıma zorla binene baktın
söylendin
Kulaklarını boşluğa küpeledin
hatırladın
hatırlattın
ben de bundan içimi acıttım.

Artık yeter
çiçeklerim yenilendi
vazoların kırıldı say
saksı aldın say
çiçeksem evinde
su getir artık bana
ne olursun
her şeye rağmen yine de seni seviyorum.