sevgin ile çiçek çiçek açılmışım ben
 

sevgin ile çiçek çiçek açılmışım ben
şehir şehir diyar diyar saçılmışım ben

bir keder kuşağı sarmış dünyayı
en ağır depremi yaşamışım ben

sen atsan da beni senden uzağa
yolu sana varanları tanımışım ben

nelerden geçerek gelip yanına
kendimi bu aşka adamışım ben

değiştirip aynalarda kimliğimi yüz kere
beyaz bir denizde kara adamışım ben

bu saray ne kırk oda ne ben neyim
allah allah kırk birinci odaymışım ben

bu gizem ne bu ışıklar bu yol ne
meğer sevilmeye adaymışım ben

hakikat kapısında bildim ne olduğumu
ne sap ne saman ne buğdaymışım ben

kurtuldum sanırken ben ben demekten
ben ben diye çınlayan sedaymışım ben