Anlasana
 

Anlasana
ağaçların baharda yapraklanmasını
anlasana
insana ölümün geldiği andaki halini

güneş artık esrarengiz batmıyor
yıldızlar o kadar parlak değiller
ne seven belli ne sevmeyen
anlamıyorum insanları anlasana

hayat bir su gibi akıp geçer,ömrün uğraşmaklı yollarında
anlayamassın zamanı,saatler yokmuş gibi
dünya bomboş bir mesken misali
bir gün uyanacaksın
anlarsınki uykudasın

yaprakların sararıp döküldüğü gibi
sende bende dökülüp gittin
bir burukluk kaldı içimde
senin farkın gazellerin bende saklı
toprak, hava, su
herşey seni hatırlatıyor bu aralar bana
anılar çığlık atıyor kafamda

ne kadar üzülsemde
gelmiyorsun ki
sen ayrı yollarda
ben yollara bile düşmedim
ilk gittiğin günkü acının içindeyim
ne olur;
beni anla