Kararıyor bazen ufuklar, neden bilmem
 

Kararıyor bazen ufuklar, neden bilmem
Varlığım amaçsız, renksiz gülmem,
Sevgide tat yok, her an kasvet, hep elem.
Hevesler sönmüş birer birer,
Bitiyor zevkler, beklentiler.
Sanki akıbet yakın. Gelirse hayır demem.

Sevmedim dünyayı çocukluğumdan beri,
Çok zaman geçti son güldüğümden beri.
Sahi o kahkahalar ne zamandı ?
Belki çok uzaklarda, belki de yalandı.
O günlerden bu güne elimde ne kaldı ?

Sıkıldım artık hayattan, Tanrı’m affet,
Bitsin bu yük, bu gam, bu kasavet,
Gelsin bekliyorum o diyardan
Ya bir hidayet, ya da bir davet.