Trenler dolusu ayrılık
 

Trenler dolusu ayrılık
Uzuyor gecede karanlık
Bir düş boyu,bir kirpik boyu
Senin yokluğun kadar uzuyor karanlık...
Ardından yepyeni bir ayrılığa başlıyorum
Düşünüp hüzünlü gözlerini senin
Kulaklarımı ansızın kapatıyorum
Uzuyor boşluğa ellerim...
Raylar üzerinde uzayan bir trenin
Herhangi bir vagonunda
Kirpiklerime çöküyor sigara dumanından bulutlar
Parçalanıyorum...
Her yanım ayrı bir rüzgar
Yolcuyum artık
Bilinmez karanlıkların treninde
Yalnızlığa uzanan....

(hayatta sevdiğim tek varlık olan insana;merveme)