Yollar kirletmesin beyaz yüreğini
 

Yollar kirletmesin beyaz yüreğini,
Her an yıkılmaya mahkum
Çatısı olmayan evler de!
Her dakika gözünden yaş süzülür mü sanıyorsun!
Ya da bir tebessümü ne kadar taşıyabilirsin üstünde!
Üşütür buraların rüzgarları seni,
Üşütür karanlığını gizlediğin yüreğini!
Bak ben hala beyazı yakıştırıyorum sana,
Bak ben bıraktığın gibi bir salağım anlasana!
Bir evin çatısı yıkıldığında,
En çok sofanın canı yanar,
Şarkı ne güzel söylemişti sahi;
‘’İnsan sevdiğine yarim böyle mi yapar?’’...