Ne yaparsan yap uyanacaksın ruhunda kor ateş
 

Ne yaparsan yap uyanacaksın ruhunda kor ateş
odaları karışlayıp dolanacaksın doğarken güneş
cehennemi yaşayacaksın bulamayacaksın bir eş
unutmadım çekip gittiğin günü.

Çoktandır aşk heyecanını unutmuşken sen arattın
temeline aşk harcı katılmamış senin bir söze attın
sakın sanma bir fidan dikmekle ormanlar yarattın
unutmadım ümit fidanımı kırdığın günü.

Kar üstüne yazıyorum mısralardaki hissimi desem
ilah değil sen de kulsun kendi hatalarını bir görsen
girdap olup beni her gün içine çeksen yok de etsen
unutmadım başımı döndürüp elveda dediğin günü.

Ruhumu aydınlatamaz şimşekler kalmadı ki heyecan
ruhum bedensiz yaşamıyorum içimde yok ki bir can
kayıkhanelerin duvarlarına yapışan oldum bir mercan
unutmadım laflarının taş gibi geldiği günü.

Truva atı gibiyim içimde yoz saldırgan insanlar var
sunağında kurban olsam da asla olmam isyankar
İçim bir çöl ne vaha nede göl var mevsim sonbahar
unutmadım başka göle akmak için gittiğin günü.

Ahhh be gitmeseydin değiştirecektin kader ağımı
inim inim inletsen de yaşardım senle kalan çağımı
beni öksüz bıraktın çözerken bütün ümitler bağımı
unutmadım hayallerimi öldürdüğün günü.