Aşkı Çöl Güneşi Bilirdim
 

Aşkı Çöl Güneşi Bilirdim
Sözün ne hükmü var
Bir gemi kayalıklara çarptı çarpacak
Nerden çıktı bu deniz
Göz göre göre...
Ne sakat

Her şey bir göz gözede başladı
Ansızın düştü ilk damlam denize
Başladı feryat
Aşkı çöl güneşi bilirdim,
Oysa; denizmiş gözleri
Gönlüne inat...

“Oysa ben, karın eksik olmadığı
Torosların gülüydüm
Terlerdim her sabah
günle konuşmak için
Ovaların rengiydim...
Kelebekler konardı
Eğilirdim”

Fakat...

İçine sığmazsa o hırçın deniz
Ölümün en zoru denizde olur...
Damlada mı denizde mi kabahat...