![]() |
Şimdi sen; ne zaman dokunsan bir üçüncü tekile ; benim parmaklarım acıyor
Durdurulmak üzere konumlandırılmış bir zaman ortası bu; kıyasıya yırtılmış bir zaman… Şimdi ben kim miyim? Hiçbir şeyin olmaya yüz tutmuşken tavan arasına sıkışmış gözlere sahibim… Sana dair ufak tefek detaylara takıldığım bir an daha. gün geçtikçe daha çok sorgular oldum söyleyemediklerimi. Bıraktım sonra ucundan tutmayı ardı sıra düşlerimi ben; kalakaldım.. bir aşkın farkıydık biz.. Bilinçaltı zorlayıcı alıştırmalar yaptım gittiğinden bu yana olur da bir gün karşılaşırsak diye... Her seferinde yeni kelimeler ekledim rüyalarımda bile farklı çıkıyordu cümle bitişlerim bense hep hatırlamayı denedim. Gidişinden beni çıkartıldım sonra seni verdiler sonucunda avuçlarıma giderken eklemeyi unuttum beni sana... Dağıttım sonra seni, caddelere köprülere savururcasına. Oysa nasıl birikmiştin gökyüzüne göz yumarcasına. Tırnaklarımla kazımıştım toplayışımı seni. Şimdi her yerde sen.. ama nafile.. dağıttıkça topluyorum seni bıraktığım yerlerden ne kadar uzaksan o kadar yapışıyor yakama bekleyişim her geçen gün biraz daha kırılıyor iç sesim yalnızlığıma çarpıyorum seni yüzleştirmek için hanginiz haklı? Yalnız mıyım sensiz mi? sonra fark ediyorum ne sensizim ne de yalnız... Kanım donuyor... Usulca bağırıyorum... Avazım çıktığı kadar sebep oluyor sesim susuşuma… Şimdi sen; ne zaman dokunsan bir üçüncü tekile ; benim parmaklarım acıyor… alıntı |
Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 03:30 AM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.