Bir bulut olsam da yayılıversem
 

Bir bulut olsam da yayılıversem
şöyle gökyüzüne serile serile
Hiçbir sınır tanımasam rüzgârdan
kanatlarım olsa götürse beni gittiği yere
Ülke ülke, deniz deniz, kıta kıta
dolaşsam adım adım bütün dünyâyı
Damla damla düşüversem de
doldursam sonsuzda biten deryâyı
Kâh güneşi arkama gizleyerek
gölge gölge dolaşsam hep şehir şehir
Kâh yüce dağlara kar olup yağsam da
baharlarda aksam köpük köpük, nehir nehir
Zaman zaman bir kartal edâsıyla
kanat kanat insem ovalara, vâdilere
Bir gonca gülde süzülen bir çiğ damlası
olsam da varsam o nazlı nârin yâre
Unutuversem bir çiğ damlası olduğumu
bir an
süzülsem gonca gülü öpen yâr dudağına
Seyahatım böylece sona erse de
ulaşsam yolculuğumun en son
durağına.

(4 Aralık 2006/ İstanbul)