Zamanla kendimden kaçtığım oldu
 

Zamanla kendimden kaçtığım oldu
Beş, on kez de olsa, içtiğim oldu…
Rüyamda kuş gibi, uçtuğum oldu
Uyandım ki; kanatlarım yok benim.

Yemişimdir, bilir bilmez haramı
Renkleri tanırım, ak mı, kara mı?
Çâre mal mı, mülk mü, yoksa para mı?
Uyandım ki; beş kuruşum yok benim.

Hak’ka düşman olan, benim düşmanım
Bu hususta uyumaktan şişmanım…
Her tuzağa düşüşte dedim, pişmânım
Uyandım ki; çıkış yolum tek benim.

kurmayoğlu/kütahya
07.12.2007