Dün gece mazide kalan güzel günlerimizin
 

Dün gece mazide kalan güzel günlerimizin
Belkide tek şahidi siyah beyaz fotoğlaflara bakarak
Seni soludum yine yüreğimin en derinlerinde
Ağlamak bilmeyen gözlerimden
Boşalırcasına yaşlar akarken !
O gecenin karanlığında aydınlık yüzünü
Dudaklarını ve masum gülümseyişini aradım
Ve yine ay yoktu dün gece hilal vardı
Ama benim hilalim yoktu sen yoktun
Benim sende kaybolduğum gibi
Sende bir gece vakti kaybolmuştun
Sonsuzluğun derinliklerinde
Geride ebediyete dek ağlayacak gözler bırakarak !