Ne Kahpelikler Gördüm Ben
 

Ne Kahpelikler Gördüm Ben
Sanırım artık yok yüzün aynada
Yok artık benliğin
Bozamazdı hani acılar bizi
Hani her belada bir olurduk olmazları bulurduk
Günlerce ağlamaktansa
Kahırlarımızı birleştirir
Kahrederdik
Sinsilikle değil
Bağıra çağıra yürürdük hani belaya
Hani köpekler ve kuşlardan feyz alırdık
Ezdirmezdik birbirimizi kimseye
Dualarımızla yaşardık hani
Beddua etmeden yaşamaktı amacımız hani
Hani Kaybetmek yoktu kitabımızda
Hani bu yaz beraber olacaktık
Günleri arpalara bölüp atacaktık hani torbaya
Her arpada biraz daha sevinip ağlayacaktık hani
Hani ölüm ayıracaktı bizi birbirimizden
Ben ne kahpelikler gördüm be gülüm bu birşeymi
Evimi başıma yıkıp gitmek gibiydi bu
Bu gölgeme ışık tutmaktı
Peşinden koştuğum gölgeme güneşler hediye etmekti
Bu ölümden beter sanırım
Ama dayanırım be gülüm
Hani demiştim ya
Hatırlasana
Ben bahtsızımdır diye
Ama olsun yıkılmadım
Üzülme ben ne kahpelikler gördüm be gülüm
Hani demiştim ya zor olur isteklerim
Yok ağlama be gülüm
Yıkılmam korkma
Ben ne kahpelikler gördüm
Hani demiştim ya
Benim her işim zordur diye
Dur be güzelim içlenme hemen
Yıkılmam korkma
Ben ne kahpelikler gördüm
Sussana be gülüm
Dur hele bi
Bu ilk değil benim için
Ne çabuk unutttun
Benim ne kahpelikler gördüğümü
Ben her yolu gece geçerim bilmezmisin
Temizdir her yol
Her karanlık
Üzülme be gülüm
Sil gözlerini
Unutma
'Yıkılmam ben korkma' dediğimi
Ben ne kahpelikler gördüm be gülüm
Sil gözlerini yaşa.
Yaşa ve mutlu ol gülüm.
Unutma
Yıkılmam ben korkma.