Aşkın sularında görüldüm şu son demlerde,
 

Aşkın sularında görüldüm şu son demlerde,
Vakit, kalkma vakti!.. Yürek alevlerde..

Serseri bir kurşun vuracak gibi sanki sırtımdan,
İçim titriyor, kalbim boğuk, gözyaşlarım donuk..
Sanki son kurşunu bekliyor,
Bir kıvılcım gibi..
Yüreğim yanacak ve sökülecek gözyaşlarım..

Nedir bizi bu kadar umutsuzluğa iten?
Aşkın ruhunu bir Azrail mi aldı?
Biz değil miydik hasrete tevbe eden?
Ruhumuz turkuaz okyanusa mı daldı?

...

Yokluktan önce yokluk,
Varlıktan öte zorluk sarmış bedenimi,
Kefen gibi, tabut gibi, ten gibi..
Gömüp beni de tarihin tozlu sayfalarına,
Üzerime acıyı örtüp gidecek gibi..
Dikecek başıma mezar taşı diye
Kaderimin kara yazısını,
"Gidene El-Fatiha" der gibi!..

Giden mi olsam o mezarın içine giren de ben olurum?
Yoksa terkedilen mi?
Hangisi daha hoyratça saplanır sırtıma?
Hangisi ateşlere savurur beni?

Aşkın sularında görüldüm şu son demlerde,
Ve vakit, artık kalkma vakti!..
Yürek kurşunlarla, yürek alevlerde,
Ruhum Azraille yapıyor artık akti!.