Gecenin karanlığı çökmüş her yana
 

Gecenin karanlığı çökmüş her yana
kulağı sağır eden ğökgürlemeleri arasında
perdeyi aralayıp baktım dışarıya
rüzğarda delice sallanan ağaçları
hızla dönen yağmur bulutlarını
bir görünüp kaybolan yıldızları
birde kendimi gördüm karanlıkta
ürkek bakışlarla her şeyi kabullenen
bir ben vardı karşımda duran
rüzğarın savurduğu yaprak gibi çaresiz
yağmur damlaları gibi hüzünlü
kırık kalbinin acısını yüreğinde
gözlerinde taşıyan
severken sevilmeyen
kendimi gördüm gecenin karanlığında
çakan şimşekler ışığında