Adam Gibi Adam
 

Adam Gibi Adam

Bülent Kaya


Bir adam vardı tanıdığım

/Delikanlı,
Gibilerle değil,
Harbilerle yazan,
Özü sözü mert,
Sabır taşı,
Ve adam gibi adam/

Yaktı/yıktı canları(mı?)
Besteleriyle, şiirleriyle...
Siper etti gövdesini
Sahte suratlı bakışlara...
Ve gitti...
Sessizce gitti...

Her gidişin birde dönüşü vardır derler ya
Ama gitmek yakışmadı bu adama
Bekliyorum yılmadan usanmadan
Belki de gelir döner ya....
Öyle işte...

Onu yazmak yürek/cesaret ister,
Onu yazmak sevgi/emek ister sayfalara
Ve onu yazmak adam ister
Adam gibi adam...

/Ümit etmek de öyle.../

Yol uzun Üstad(ım)...

Yak bir cigara
Ateş olsun tütsün
Duman olsun gitsin
Sessizce
Ve yavaş yavaş..
Sen gibi...

Sen gittin ya
Öksüz kaldı şiirler
Sen gittin ya susuz kaldı şairler...
Belki gelirsin diye yazıyorum ya..
Öyle işte..

/Geldi
Esti
Geçti
Ve gitti.../

Uğurlar olsun...

Ben gitmeni sevemedim be ADAM