|
Abdulkadir Kahraman
Bebek
Uyu sen küçük bebek Yuvasında kelebek Ne kadar saf ne temiz Yoktur kirden hiç bir iz Güller açarken yanağında Bir melek gibi uyuyor yatağında... 1993 Abdulkadir Kahraman |
Ben Böyleyim
Kim demiş Erkekler ağlamaz diye, Ben acırım Ağlayamayan erkeklere Utansınlar! Bebekken bildiklerini Baba olunca unutanlar..... Ağlarım ben Erkek gibi Derin derin, ince ince Paralayamam kendimi Zora gelince Ya şiir yazarım Ya ağlarım ben Ağlarken yazarım bazen Ben yazarım, ağlarken...... An olur korkarım Ne yapayım kaçamam Bunalırım, sıkılırım Derdimi kimselere Açamam Kızgın demirlerle Yüreğimi dağlarım Büzülüp bir köşeye Erkek gibi Ağlarım.... 1996 Abdulkadir Kahraman |
Ben Değil Elim Yazdı
'Businet' yazdı elim Suçlu inan ben değilim Anlayamaz ki halimden Hiçbir fen hiçbir ilim… Keçiyolu bir patika Arka yollar ıssız olur Bırak beni gurbet elde Yapayalnız ıssız yerde… Biliyorum anlamadın Bu şiirden bir kelime Şaşırdım ben de zaten Bugün kendi elime... 1995 Abdulkadir Kahraman |
Çaba
Yok... Yoksa eğer dili kalemin, Çok... Dert edinme kendine şair. Ve... Hayatın anahtarı alemin, Pek... Derdi olmadığından mıdır nedir? Aslında, Her derdin devası sende, Durma... Yıkıldığın yere kadar yürü be! Hep... Bak ileriye sakın ardına dönme, At... Günleri sobaya alev alev yansınlar, Bırak... Onlar da kendi yalanlarına inansınlar, Sor... Ruhuna sor ne diyecek acaba? Sakın... Beyhude olmasın bu çaba? 1998 Abdulkadir Kahraman |
Çile
ÇİLE Yanağımda gül dalı olmuş yaşlı çizgiler Saçlarım kar beyazı gözlerim duman duman Geçmişin ızdırabı,geleceğin ababı Hatıralar geliyor aklıma zaman zaman Salıncağın ipinde asılı kalmış yıllar Nedendir hiç bilinmez sallanıyor durmadan Sessizliğin yolunda haykışlar beyhude Geçilemez bu yollardan aynalara sormadan Yaralı bir ceylanın annesine feryadı Avcı zalim mi zalim zaman gibi, yorulmaz Neden Şirin'e vermezler ki Ferhad'ı Su damlası düşüyor çiçeğin yaprağına Bilinmezin kilidi bulunmaza sorulmaz... Yıllar ne hatırada ne de takvimde kalır Bilemezsin yarını acaba rüya mıdır? Acıların mayası benliğini yoğurur Izdırabın yarası niye kalbimde kalır? Ormanların içinde acı bir inlemenin Korkuttuğu bir kalbi sinemde taşıyorum Her gün daha korkarak ruhunu dinlemenin Korkunç yanlızlığını. içimde yaşıyorum.... 2000 Abdulkadir Kahraman |
Fırtına
FIRTINA Korkuyorum Çöldeyim Her taraf kum Ve ruhum... Çöllerdeki kumlar kadar Mahkum... Ne bir ses ne bir ışık İçimde hiç durmadan Fırtınalar kopuyor Ruhum buna alışık Rahat kalsam bir lahza Nefes alsam hür gibi Kırlarda bağırsam hep Haykırsam özgür gibi... Fırtına hep fırtına İstiyorum,dinmesin Yıkılsın bir bir herşey Sebebi bilinmesin Kaplasın gökkubbeyi Gözü yaşlı bulutlar Sonra yerlebir olsun Sefil ruhlu umutlar Yağsın durmadan yağmur Harab olsun tüm alem Yeryüzü hep ab olsun.... Sonra çekilsin sular Ufuktan bir deli rüzgar Umutları getirsin Ölüler dirilsinler Çığlık çığlık gönülden Haykırsınlar Hepbirden... Fırtına dinse o an Değişse bütün herşey Tüm gerçeği anlasak Taptaze bir gayretle Ve senaryo yeniden Başlasa benim için.... Durulmaz benim içim Fırtınaya alışık Fıtratın bir eseri Ruhum karmakarışık Ben bu fırtınalarla Yaşamayı öğrensem Bir fırtınayı tutup Yavaşça alnından öpsem Sonra bende uslansam Fırtına gibi dinsem... 1997 Abdulkadir Kahraman |
******* 1
*******...mis kokulu *******, Kuşlar sanki *******i heceler… Bir bir yanınca yıldızlar Korkarım, içim sızlar... Kayıp olur yüzlerin kırışığı Vakur bir fener gibi parıldar ayışığı Ürküyorum her an güneş doğacak diye Garip *******, susamışlar sevgiye... Her sokağın başında dikilmişler fenerler Dönek insanlar gibi bir yanar bir sönerler Sessizlik bağırırken matemli akşamlarda Kuşlar beste yapıyor birer birer camlarda ******* gözlere çekilen kara perde Güneş gelir perdeleri deler de ******* anne, baba, hasret, gurbet kokan ******* Kuşlar, güzel kuşlar *******i heceler... 1993 Abdulkadir Kahraman |
******* 2
******* 2 Uzun ******* boyu Kapkaranlık,kopkoyu Yalnız parlak bir çift göz Ne kıpırtı ne bir söz Baykuşların sesleri O soğuk nefesleri Yüreğimi yaralar Arada bir naralar Durmaz ulur köpekler Hep birşeyler beklerler İnce ince düşünürüm o anda Kafam ellerimin arasında Gözüm tavanda Yatağıma yatarım Ve geceye batarım.... 1993 Abdulkadir Kahraman |
Gönülden
GÖNÜLDEN Su uyurken,gözlerim Bakar boşluğa dalgın İmrenirken geceye Altında yıldızların Nağmeler havada raks ederek geliyor Ve nağmeler bu gece sevdayı heceliyor... Ilık meltemler gibi Bir duygu esti birden Ruhumun derininde İncileri arıyor Bu gecenin kilidi kalbim için açılıp Hiç bitmeyen sevdanın ismini haykırıyor... Karanlık sular kadar Aşk bilinmez olsa da Kuşlar bir gün mutlaka Dönerler harap yurda Hazin, lakin yıldızlar er geç bir gün sönecek Sevilenler ölecek, sevenler de ölecek... Son söz beklesin bende Aşkımın hatırına Gözün göremez kapat Tasvir zaten beyhude Kalpten akan nehiri bilirsin gözler görmez Aşıklar ölür bir gün ama aşklar hiç ölmez... 1999 Abdulkadir Kahraman |
Hasret
HASRET Şalvar giymiş köylü güzel Omzunda şal, Eli şal, Saçları şal, Yüzü şal..... Endamına canlar feda Duruşu naz, Bakışlar naz, Yürüyüş naz, Gülüş naz.... Kırçiçeği misali öpüşüyor rüzgarla Dudağı bal, Dileği bal, Yüreği bal, Sözü bal...... Ellerinde bir nişane has boya Gönül oya, Ninni oya, Hayal oya, Dert oya.... 1998 Abdulkadir Kahraman |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 07:29 AM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.