Yahya Akbulut
 

Acımasız Gerçek
beni melek kadar ve hayali
tek bir şiir üzerinde gizle,
yaktığın sahte şehirlerinde.

zaman, iki bin benden sonrası
yıl sonu aylardan on üç gelsin,
gün ışığı gözlerimde eğlensin.

yolcuyum yanan şehirlerinde
zaman, önce ve benden sonrası
yaşam, varmış ve yokmuş arası.

Affet
gidiyorum...
bu vefasız şehirden
esaretim senden,
sevginden, vazgeçiyorum.
sevgiden değil – sevmekten,
senden!
atıyorum yüreğimden,
gözlerimden yanan alevleri.
sevginin büyüklüğünden kaçıyorum,
korkudan değil - saygımdan,
sevemediğimden!

Alev Gibi Diyarlarda
kabuk bağlar acılarımız
erken ölümden / korkudan,
ki burukluğudur bizi
..............kendimizce yoran...
zedelenir onurumuz
umut yükünden arınırken,
zamansız düşer gücümüz
acılara kırılgan.

beden gücümüz kavrulur
.....................sımsıcak yürekte
içimizdeki yükselen seslerde,
burukluğu yıkarken
...........erdemin şiddetini,
sırtımdan vurulan o zavallı ben
bir de sen...
alev gibiyiz diyarlarda,
erken ölümden korkmadan
bizi yangınlara götüren.

Anlamsız Çağrı
bir sürü saçma sapan alışkanlıklar,
düşüncenin en garip yankıları
sahiplenerek yaşamı,
sabahları hep barışık
gülüşlerimde.

bir yanım anlamsız çağrı,
diğerinde rıhtımlarım asil.
yaşamın gizlediği o arka bahçesinden
bana çocukluğumun sevdiği
şehirleri getir.

bahar yorgunluğun en koyu gölgesinde
su alıyor aklımdaki var olma düşüncesi…
arkama at, en önemli sözcüklerini
bozkırlarda kahkahalar kabahat,
verilen yaşam süresine kendimce
sözcükler ekledim,
yüreğimi toprak yaparken
unutma…
gözlerim sanık!

Anlayamadığım...
çok yüzler tanıdım,
kapattığımda gözlerimi
yüreklerine aldandığım.

çok gözler tanıdım,
açtığımda yüreğimi
yüzlerine inandığım.

çok insanlar tanıdım,
yüzleri - gözlerinde
anlayamadığım.

Asrımın Yol Haritası
ahtapotlar çekiştirir durur
...............şahlanmış gemimizi
vahşi çığlıklar atılır sahillerde
karanlık kıyılarda atam
..............buluyoruz kendimizi
limanlar duman / siyah bulut kokan.

buraya kadardı atam
....................düşmanın kini
buraya kadardır telaşı ecdadın,
cebimdeki defterim
..........asrımın yol haritası
senden emanet aldığım.

bir tezlik seziyorum gidişinde
rüzgarın yaladığında tenimi,
güneşi bile gölgeleyen bakışlarında
yanında buluyorum kendimi.

yüreğim atam...
sana kendi ellerimle emanet
bedenim...ölüp giden mücahit
yıkılmam / yeniden doğarım
zaten bu yürek sana ait!

Aş(ı) k
kalbini söker hıncında
parçalanırken umutlarında
direnci.
dayanılmaz o acı...
yükselirken yangınlar
................yaralı yüreğinde,
hasret yakar içini,
sevgisizliğedir isyanı
yalnız kalmanın acayip biçimi.

en kısa ömür hızıyla sevmek ister,
elemine ilk ve yalnız son defa
ölümüne sevmek,
kaderin kıyısında savaşan
bir korsan gibi.
düşlediği hayali kumsalda
zamansız aşkı biter
ve ölmek ister...
ölümü bile göze alan
aşık bir kadın gibi.

Aşırı Güven
ben, yalnızca sizden birisiydim
arkama sığındığınız.

sizden başkası olmam yolunda,
masumcaydı isteğiniz.

grubu belirsiz, taze kan gibi
damarımdan girdiniz.

şimdi ben damardan serseriyim,
belki de ben - hiç kimseyim!

Ateşe Verildim
ATEŞE VERİLDİM

hayat bağış ise - ne demeli,
yaşadığımız kadar ödemeli!
Y.A.

sormayın hamurunu
çelik kadar sert bakışlarımın,
ateşe verildim!
buz rengi alevlerin resim çizdiği
yengi saatlerinde,
talan oldu mertliğim!

rıhtımlarına yüzümün
dokunurken isabetten hain okları
direnemedim!
duman oldu hamuru bakışlarımın,
duman oldu sertliği –
toz duman...

Avlandın
güç bela yuttum
eleştirilerini,
yılmadım!

elin avucumda ama
keşmekeşlerine
aldırmadım!

yokuşa sürdün
avladıklarını,
avlandın!

iki satır lafımı
yabana attın,
kabardın!

kudret gelirini
paraya sattın,
yanıldın!

bu gün varsın,
yarın yok
anlamadın!

yüreğini şeytana,
kulluğunu satana...
anlatamadım!