Mümtaz Beğen
 

Affet Beni

Acı çektim, keder süzdüm,
Sensiz yazda da güzdüm,
İstemeden seni üzdüm,
Bilemedim, affet beni.

Yüreğimi sanma bir taş,
Yaktı sevdâ denen ataş,
İndi de gözlerinden yaş,
Silemedim, affet beni.

Bilmem ki; nasıl söylesem,
Yoksa sükût mu eylesem?
Aşar gelirdim istesem,
Gelemedim, affet beni.

Lâyıksın köşke-saraya,
Unut beni git oraya,
Gelemeyiz bir araya,
Diyemedim, affet beni.

Kaynak: Dediğin Olsun

Ağız Payı

Ye, iç hep avantadan,
Biraz kendinden utan,
Ne gördü senden vatan,
"Yatanı" sevemem ben.

Alıp da maaşını,
Hem de yiyip aşını,
Milletime kaşını,
"Çatanı" sevemem ben.

Oturmuşsun kıyağa,
Lâyıksın sen dayağa,
Diken gibi ayağa,
"Batanı" sevemem ben.

Ne yazıyor yasada,
Biriz dertte, tasada,
Memleketi masada,
"Satanı" sevemem ben.

Sıkışınca olur ya,
Su tersine akar ya,
Vatan-Millet-Sakarya (!)
"Atanı" sevemem ben.

Gardaş aç gayri gözü,
Bu Mümtaz’ın son sözü,
Bundan böyle sütsüzü,
"Tutanı" sevemem ben.

Kaynak: Dediğin Olsun

Ağlatan Gülmez

Olcay Hatun’a

Hayat bir yolculuk, insan yolcusu,
Mutluluk kullara, gönül uykusu,
Elde etmek zordur, onu doğrusu,

Kaçarsa elinden, bir daha dönmez,
Unutma bu sözü ; "ağlatan, gülmez"

Denmiş ; "rüzgâr eken, fırtına biçer"
Akıl gelir başa, iş işten geçer,
Bilenler kem sözü, demeden seçer,


Çıkarsa dilinden, bir daha dönmez,
Unutma bu sözü ; "ağlatan, gülmez"

Bilmem lâzım deyip, her şeyi sorma,
Kabullen kaderi, kafanı yorma,
Sevdiğini sakın, incitme kırma,

Bıkar ise senden, bir daha dönmez,
Unutma bu sözü ; "ağlatan, gülmez"

Ne gerek çok söze, işin özü şu;
Hayatın da vardır, düzü-yokuşu,
Kolay konmaz başa, şans-talih kuşu,

Uçarsa ilinden, bir daha dönmez,
Unutma bu sözü ; "ağlatan, gülmez"

Kaynak: Dediğin Olsun

Ağustosta Kar

Ağlasan hisseder burdan duyardım,
Zor günde yanında yine ben vardım,
Demek senin için sâde kumardım,

Başkası için at bundan sonra zar,
Yağdırdın gönlüme Ağustosta kar!

Hani sen sevince başka severdin,
Sev de Leyla kimmiş, bende gör derdin,
Ne yüzüm güldü ne bir gün gösterdin,

Bir bir anlatmaktan ar ederim ar,
Yağdırdın gönlüme Ağustosta kar!

Dedin mi bir gün "al şunu yesene"
Bildiğin tek şey var "çıkıp gelsene"
Haydi artık sen de bir şey desene,

Çektiğim yetmez mi dahası mı var?
Yağdırdın gönlüme Ağustosta kar!

Boşa gider sıkma artık kurşunu,
Kıymetlisin, kursun anan turşunu,
Biraz geç de olsa anladım şunu,

Senden ne sevgili olur ne de yâr,
Yağdırdın gönlüme Ağustosta kar!

Allah Biliyor

Çikmasa dilimden, demesem bile,
Seni sevdigimi Allah biliyor.
Bu aşki kendimden gizlesem bile,
Seni sevdigimi Allah biliyor.

Bir gün birakirsan kenara nazi,
Döndürür aşkimiz, köze ayazi,
Kişta da yaşariz, seninle yazi,
Seni sevdigimi Allah biliyor.

Gerçi beklemem ya bunu hiç senden,
Sakin ha, çikmadan bu can bu tenden,
Unutmami asla isteme benden,
Seni sevdigimi Allah biliyor.

Yeminim bu benim, erkekçe sözüm,
Ak düşse saçima, solsa da yüzüm,
Göreceksin bunu, yolunda gözüm,
Seni sevdigimi Allah biliyor.

Kaynak: Dedigin Olsun

Altmışsekizinci Saat

Ne zaman görüşmüştük seninle en son,
Biliyor musun?
Son tartışmayı, son kavgamızı,
Hatırlıyor musun?
Tamı tamına,
Altmışyedi saat kırkbeş dakika olmuş,
Sen de sayıyor musun?
Tınmadın mı yoksa hiç,
Söylediklerini de mi unuttun,
Ya, benim dediklerim,
Aklına gelip de dolmadı mı gözlerin,
Ağlamadın mı hiç?

“Talihi yâr olanın, yâr sararmış yâresini”
Kanadı mı gönül yaran,
Dedin mi düğün benim neyime, neyime bayram.
Yaradı mı yoksa sana bu ayrılık,
Susma,
Susma hadi konuş,
Neleri paylaşmıştık seninle.
“Hatırla ey peri o mes’ut geceyi /
Çamların altında verdiğin buseyi”
Şarkilarla konuşurduk biliyorsun hep,
Ben;
“Mor salkımlı o sokakta”
bekleyeceğimi söylerdim.
Sen;
“Sevmekten kim usanır / Tadına doyum olmaz / Hangi gönül uslanır / Sevenle oyun olmaz”
diye verirdin cevap.
Şimdi favori şarkin hangisi acaba?
“Elbet bir gün buluşacagiz /
Bu böyle yarim kalmayacak” mı diyorsun,
Ya da ne bileyim,
Sezen’den “Adı Bende Saklı” yı mı dinliyorsun?
Hiç aklımdan çıkmayan bir sözün vardı senin,
“Sevgi sabırla bekleyen yüreklerin içindeydi,
sonu ne olursa olsun” demiştin.
Ama maalesef sen sabredememiştin.

Kaç kez baktin sahiden resmime,
Atamadin degil mi,
Buruşturup çöp sepetine.
Eee, kolay mi gülüm.
Ya çekmecende sakladigin şiirler,
Hangilerini okudun tekrar tekrar.

“Gönül toprağıma yaptım türbeni /
Dirilirsen ben ölürüm unutma”
diye biten şiiri mi?
Hissettin mi o an,
Senin için çarpan yüregimi,
Takildi mi ara sira gözün saate,
“Arardı bu saatte” dedin mi?
Gidip gidip geldi mi elin telefona,
Sen beni aramak istedin mi?
Kolay mı oldu yoksa senin için ayrılık,
Harcanmamış mı saydın onca emeği?
Düğümlenmedi mi boğazına,
Son iki akşamdır iftar yemeği?
Yoktu değil mi konuşmaya cesâretin,
Onun için yazılı gönderdin bayram mesajını.
Bugün yerinde miydi bâri neş’en,
Gönül yıkan kumandan edâsıyla,
Takmış mıydın başına zafer tâcını?

Her neyse,
Geçelim istersen bunları,
Bugün gelinen bu noktada,
Ya sen ne yaptın diyebilir misin?
Tahmin edebilir misin neler yaptığımı,
Ya da bana sormaya cesaret edebilir misin?
Hayır, hayır sorma,
Yine eskiden olduğu gibi
Her şeyi ben düşüneyim,
Sen merakta kalmadan
Ben söyleyeyim.
Sensiz nasılsam eskiden,
Şimdi de öyleyim.
Yine de var tabiî bir fark,
Bu kez bıyığıma da düştü ak.
Aklımdan geçmedi desem yalan olur ama,
Ben senin resmini yırtıp atamadım.
Seni unutmaktan bahsetme hiç,
Ağzından yel alsın derim bu sözü,
Kor gibi dursa da yanıyor hâlâ,
Yüreğimde yaktığın aşkın közü.
Ve duramadım yine,
Sensiz yapamadım,
Aldım elime kağıt kalem,
Bu satırları karaladım.
Senin anlayacağın hâlâ,
Şiirimde sensin,
Gözümde sensin,
Gönlümde sensin,
Çünkü sen, herşeysin!

Kaynak: Dediğin Olsun

Aramadın, Yazmadın

Unuttun mu beni gülüm,
Ne aradın, ne de yazdın.
Kalmadı hiç tahammülüm,
Ne aradın, ne de yazdın.

Esir ettin gözlerinle,
Büyüledin sözlerinle,
Çöz düğümü, ellerinle,
Ne aradın, ne de yazdın.

Özlüyorum yana yana,
Doymak mümkün değil sana,
Meramımı anlasana,
Ne aradın, ne de yazdın.

Ses versen o da yeterdi,
Yazsan acım da biterdi,
Gönül başka ne isterdi,
Ne aradın, ne de yazdın.

Kaynak: Dediğin Olsun

Az Gelir

N.Yıldırm GENÇOSMANOĞLU’nun aziz hatırasına

İlaç ahlâk-töre, hastalık illet,
Özünü bulurdu onda bir millet,
Çıkar kafanı kumdan, bitsin bu zillet,
Bize böyle “kutlu hazan” az gelir.

Şuurlu kul olmak en büyük ziynet,
Ondan sonrasi da hâlis bir niyet,
Yetmiyorsa gücün bâri duâ et,
It’e böyle “mezar kazan” az gelir.

Okyanuslar ona küçük bir havuz,
Bir cuma Alparslan, bir cuma Yavuz,
İşte sana rehber, işte kılavuz,
Yolu böyle “doğru çizen” az gelir.

Denmiş; “Anlayana sivrisinek saz”
Sahip çık, oku, öğren, beynine yaz,
Ozanlar ne dese, ne söylese az,
Türk’e böyle “destan yazan” az gelir.

Kaynak: Dediğin Olsun

Bayram Mesajı

Bir zamanlar şiirle yer beyâninda bulunan zâta

Emir bu ; “olan versin”
Ver ki, bereketlensin,
Olmayan da sevinsin

Açsa doysun insanlar,
Bayram olsun bayramlar.

Sevgi ister küçükler,
Saygı bekler büyükler,
Son bulmalı küslükler,

Mutlu olsun insanlar,
Bayram olsun bayramlar.

Sözümüz anlaşılır;
“Zor birlikte aşilir”
Sevince kaynaşilir,

Sevgi dolsun insanlar,
Bayram olsun bayramlar.

Mümtaz, daha ne desin,
Analar inlemesin,
Her gün şehit gelmesin!

Huzur bulsun insanlar,
Bayram olsun bayramlar.

Kaynak: Dedigin Olsun

Benim Aşkım

Feryâdımı duymasan da,
Yoluma baş koymasan da,
Unuttuğumu sansan da,
Seni ben hiç, unutamam.

Kaçsan da sen köşe bucak,
Benim aşkım yaşayacak !

Çağırmasan, gelmesen de,
Güldürmesen, gülmesen de,
Kıymetimi bilmesen de,
Seni ben hiç, unutamam.

Kaçsan da sen köşe bucak,
Benim aşkım yaşayacak !

Kabul etsen, etmesen de,
Kovsan beni git desen de,
Gözüm gönlüm yine sende,
Seni ben hiç, unutamam.

Kaçsan da sen köşe bucak,
Benim aşkım yaşayacak !

Hüzne boğsan hep üzsen de,
Seviyorum demesen de,
Öyle bir kalp var ki bende,
Seni ben hiç, unutamam.

Kaçsan da sen köşe bucak,
Benim aşkım yaşayacak !

Kaynak: Dediğin Olsun