|
Gülay Yıldız
** ßekLenen **
Neden içimdeki bu karanlık? Neden / se gidişinde arıyorum hep cevabı¿ Bir varolup sonra kaybolan, içimde ki tüm bu kelimelere sığmayan duyguları yaza yaza anlatamayacağım hissi neden gitmiyor? Oysa tek özlediğim mutluluk. Senden gelecek olan, yılların perdeleri altında ezilmiş ve sadece uzaktan açık gözlerini görebildiğim mutluluk. Yaşıyor mu yoksa sadece aklına takılanlarla mı ruhu göğe yükselmiş, onu bile ayırt edemiyorum. Seni anımsıyorum anahtarımla kapıyı açarken dahi. Hani kilit ve anahtar ilişkisi vardı, birbirini tamamlayan, ve 'biz buyuz' derdik. Şimdi biliyorum ki bu kadar uyumlu olan başka bir kavram yok. Ağlamaklı kelimelerle, çığlıklı haykırmalarla dolu bir yazı yazıp, sonra kahrolası uykuya dalıp ve günlerce bilinçsizlikle arkadaş olup, adını bilmediğim bir öte de kalmak dileğim. Bunu bile yapamıyorum gibi... Herşey senden uzakta ve tabi ki kararsızlıkta... Oysa, gülüşlerimi adadığım, geleceğimi ipotek ettiğim ve karşılığında onlu günleri satın aldığım bir mutluluğum vardı benim. Gitti ve Bitti... Haziran - 2004 Gülay Yıldız |
100. Şiir
Kalanları düşünüyorum Kimsesizliğimi ve yanlızlığımı Güneşten daha yakıcı olan geceyi Düşüncelerimi aydınlatan karanlığı... Bilmem kaçıncı şiirmiş bu Kalbimdeki dert ortak, şiirlerim de! Apansız kalışların ayak sesleri Ve bir de kalbimi acıtan haksızlık İkisi bir olmuş tepiniyorlar gecemde Karmaşık bir patika ama labirent değil İçinde kaybolmadan ilerliyorsun, dert değil Üç adım sağa ve sonra beş adım sola Geri dön bul beni! Yanlızlıklardayım... Gülay Yıldız |
____* Şiirden Yıldız Kaydı ____*
önce; ____önce kelimeleri astılar darağacına sonra; ____sonra ülkemden bir yıldız kaydı! bir şairi konuştular bugün bir binada! bir şairin önünde ağladılar. ölümden sessiz ve kimsesiz baktı mısralar giden, varlığının en güzel çiçeğiydi, en çok da bu yüzden ağladı şiir şiirden yıldız kaydı. gittiği yer; binlerce yıldız kaynağı... 12/10/2005 atilla ilhan anısına Gülay Yıldız |
Ada'dan...
Gecenin yarısını çıkardım düşümden Ki Kaç kere güneşleri batırdım; Sen görmedin... Her defasında denize sokuldukça alev Bir yıldız ekledim batışına; Sen bilmedin... Sonra / O karşıdaki liman kent; Hani hayalimdeki, sade bir gemiymiş Güldüm düşüme... Ay'ı koydum güneşin yerine, Güneşi verdim denize, Deniz kustu yıldızları Sen gibiler tüm bunları; ____________yakamoz sandı... Yüreğimi gömdüm bu denizin ortasına Ve Karasında kaldı tüm sevgilerim. Deniz kocaman, kara kocaman; Sevgim minnacık kaldı bu adada.... ____________sen sevemedin... Gülay Yıldız |
da'dan... (2)
Uykumu sattım iki gözyaşına İçindeki yangın almış, ben yanmışım. İki sevda türküsü yüreğine ağır Ben giderim, alevin sana kalır... Ne umuttu bu su sonrası kara! Ne gülücüktü içimde / ki bu sevda... Ne deniz kaldı içimde ne ondan sonra kara Ne bu ada bu derde deva, ne bu sevda... Bitsin ömrümün kalan yarısı Günahı benden alsın azrail, sönsün acısı Sen uykuna emdin tüm melekleri Bense gözyaşıma gömdüm bu gece ümitleri ***B.A 03:30 Gülay Yıldız |
Affet Beni
Ağlatmak günahtır, ağlatma beni Bağışlamak erdemdir, bağışla beni Yanına gelip birazcık özlem gidereyim Gerisi umrumda değil, yeter ki affet beni (Haziran, 1996) Gülay Yıldız |
Ağlama - II
Yalvartan saatlerde ki hasretin içimi yakan Tek bir söze aşina olmanın çabası canımı yakan Bensizlikten ölümündü belki de yansıyan güneşe Sevdan, tabutun yazısına sığınmış Kurumuş güllerin bülbülüydü belkide Ağlama... Çatlayan toprakların hasreti gibi suya Ilık akışların ısıttığı yürek gibi dua Amansız nefessizliklerden geriye kalan Birkaç damla hezeyan, sızı dostum Ağlama... Gülay Yıldız |
Ağlama
Yalvartan saatlerde ki hasretin içimi yakan Tek bir söze aşina olmanın çabası canımı yakan Bensizlikten ölümündü belki de yansıyan güneşe Sevdan, tabutun yazısına sığınmış Kurumuş güllerin bülbülüydü belkide Ağlama... Gülay Yıldız |
Akşam Sanrıları
Palyaçoydu akşam; Gölgesiyle, merdivenleri adımlayan. Ulaştığı gündeydi Kaygılar! Oyunun, Dar kesitindeydi tuzak... Örümcek kılıklı sanrı Gelecek, Gerilecek ağlar... **M.Ü Güzel Sanatlar Fakültesi Nisan, 2005 Gülay Yıldız |
Anlatamadıklarımdan Kalanlar - İlk -
İki yanı sarılı, dar boğumlu bir kadındı gece... §oluğu; Gözlerini ayıramadığı ayın görüntüsü kadardı. Bitenlerin ardından, Gelenleri ezişini kutladı bu gece Kalanları uğurladı son iki duayla ve emanet etti içindekileri azraile... (Daha napılabilirdi ki hak etmek için... Zor günde olmak zormuş. Hakedemediklerim şerefine....) §olan Cana... Gülay Yıldız |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 12:53 AM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.