Ayşe Korkmaz
 

****Çığlık****

Mavi bir güneş çiz benim için;
Denizi mavi boya.
Mavi bir ışık gökyüzünden
Süzülsün suya.

Mavi mavi ışısın
Yüzleri balıkların;
Maviye kessin rengi
Yaprağın, gülün, dalın.

Mavi umutlarla yıkansın dünya;
Ne acı kalsın, ne gam.
Mavi bir çığlık gibi büyüsün
İçimde yaşam...


Ayşe Korkmaz

***Acılar Kanatlıdır***

Ne gemiler gönderdik
Uzak limanlara
Deli divane
Ne ağıtlar yakıldı
Sevda adına
Acılar kanatlıdır meleğim

Bu şehrin sokakları
Boğar beni
Serinletmez içimi
Yağmurlu *******i
Senin dünyan
Pembe düşler üstüne

Siper et gözlerini
Dipsiz karanlığıma
Çığlığına kulak ver
İçimdeki martının
Öyle geniş ki ufku
Taşıyamaz yüreğin


Ayşe Korkmaz

**Gidiyorsun**

Gidiyorsun, hayatım bir yangın yeri;
Düşlerim alevden, düşüncem volkan.
Umuda bin yelken açsa da gönlüm,
Tutuşuyor elimi neye uzatsam.

Ayrılığın nedeni benmişim gibi,
Yaşlı gözlerle gidiyorsun.
Yüreğini atıp atının terkisine,
Yüreksizliğine ağlıyorsun.

Uçurumlar sarıyor dört yanımı,
Her biri hasretin kadar derin.
Gidiyorsun hayatı sürükleyip peşinden,
Uçurum maviliğinde gözlerin.


Ayşe Korkmaz

**Hayal(siz) , Ümit(siz) , Özlem(siz) **

Bir hayaldi aşk, okyanusların derinliğinde.
Deniz kızlarından duydum ilk kez isminizi.
Ellerinde eşsiz inci taneleri.
İstiridye ağzında yürekleri.

Aşkı sizsiz öğrendim, siz yoktunuz.
Deniz aşırı ülkelerden haberiniz gelirdi.
Deniz kızlarının dilinde masaldınız.
O masalda yaşamayı ümit ederdim.

Deniz kızları bana benzerdi.
Alev alev yanardı güneşte saçları.
Saçlarında özlemlerim kanardı.

Size gönderiyorum şimdi.
Hayalleri, ümitleri, özlemleri...
Hayal, hiçbir zaman yaşamadıklarım...
Ümit, isteyip de yapamadıklarım...
Özlem, yüreğimden atamadıklarım...

Ve sizi hala bekliyorum.
Hayalsiz, ümitsiz, özlemsiz...
Gözleriniz kaybolmuş birer yıldız,
Sesiniz uzakta bir hüzün senfonisi,
Elleriniz yokluğun efendisi

Hayal siz, ümit siz, özlem siz...
Bir gün ben de kaybolup gideceğim,
Sürgün sevdalarla sessiz
İliklerime kadar sizsiz.


Ayşe Korkmaz

**Yalan Değil**

Aşk kadınıyım, yalan değil!
Güneşin doğuşunu bekledim tepelerde
Kuytularda ay ışığıyla buluştum.
Tabiatı kuşandım zerreden fezaya
Sırrımı gökyüzüne sundum
Yağmurlarla yağdım salkım saçak
Yıldızlarca yandım

Aşk kadınıyım, yalan değil!
Kuş, kelebek, dal, yaprak
Milyonların kalbi bende attı
Arşa vurdum ak kanatlı atımı
Dağ, taş, ova, bayır dolaştı
Görmedi, göstermedi gün yüzü
Geçitsiz kayaları yol yaptı

Aşk kadınıyım, yalan değil!
Zavallı gelin(cik) tim vuslat gecesinde
Çiy tanesine tutuldum
Sözü deniz, engin, mağrur, heybetli
Özü damla, elimi attığım anda bitti
Güzeldim, bakmayın böyle göründüğüme
Utancımdan kızardı yüzüm

Dağlar deldim, aşk için gürz salladım
Kervan geçmez sahralar sılam oldu
Gül narına al kanlara boyandım
Yetinmedim, serhatlara dayandım
Ozanmışım, şairmişim hepsi boş
Aşk kadınıyım, yalan değil!
Yalan değil, aşk acısı çektiğim...


Ayşe Korkmaz

*Ayrılık*

Duygularım irademi aşıyor;
Daha fazla düşünceme seslenme.
Gönlüm aşkın sefasını yaşıyor;
Ayrılığı hatırlayıp hislenme.

Her güzel şey kuru yaprak misali,
Uçuverir, bir sonbahar yelinde.
Gerçeğe dön, tüketince hayali;
Acılara çizgi çekmek elinde.

Sersemletir insanı o fırtına;
Ve ardından deniz yine durulur.
Dalgaları yükler bazen sırtına;
Dünyan bir çift göz üstüne kurulur.

Gözler gider, kederinden bitersin;
Umutların sürüklenir karaya.
Günler geçer, sen kendine yetersin;
Sıradağlar girse bile araya.


Ayşe Korkmaz

*Mutluluk*

Bir mucizedir yaşam
Hıçkırık kadar gerçek
Gözyaşı gibi duru

Mutluluksa bir kuştur
Dere tepe dinlemez
Sevgiden geçer yolu

* Bu şiir, Sevgisiz Bir Yaşam ve Ey Sevgili Ölüm
adlı öyküde kullanlmak üzere yazılmıştır.


Ayşe Korkmaz

*Neyleyim*

O bir serap tutuştuğum çöllerde,
Çiy tanesi ufuktaki güllerde,
Bir parçası benden uzak ellerde,
Bir parçası sevgi dolu, neyleyim.

O bir ateş, günden güne eritir;
Bakışları hayatımı çürütür;
Arkasından diyar diyar yürütür;
Bir gel dese bunca yolu, neyleyim.

O bir sabah *******in sonunda;
Umutları kıpır kıpır kanında;
Hayallerim tükeniyor önünde;
Bağlanıyor eli kolu, neyleyim.


Ayşe Korkmaz

*Yar Arsızı*

Yar arsızı, dil hırsızı, kör kurşun
Maceramsın, kaderimsin, çilemsin
Kır rotanı kaybolduğum menzile
Sür atını, yollarıma pusu kur
Savaştasın, sana mubah her hile
Ummadığım anlarda arkadan vur

İçimde dönüp duran birer bıçak gözlerin
Düşlerim lime lime; ne hayra, ne şerre yor
Bulamaz ki bir balık bu yeşil denizde yol
Göz yaşımda mutluluk, kahkahamda elemsin
Yar arsızı, dil hırsızı, kör kurşun
Kazandıkça kaybettiğim kalemsin


Ayşe Korkmaz

Ağıt*

Yüzüne göz düştü yavrum,
Yüreğine güz...
Vurgun yedin
En can alıcı yerinden

Ocağımdan
Kan damladı kucağıma
Kara bulutlar geçti
Şehrin üzerinden

Ağıt oldu dilime
Mutluluk türküleri
Uçurum çiçekleri derledim
Bir celladın elinden

*Bu şiir, Paranoya adlı öyküde kullanılmak üzere,
öykünün kadın kahramanının ağzından yazılmıştır.


Ayşe Korkmaz