Serdar Öncül
 

Acılar Acıdı Sen Acımadın

Bu kadar dert yeter deyipte bana,
Acılar acıdı, sen acımadın,
Dayanmaz bu yürek, bunca hüsrana,
Acılar acıdı, sen acımadın.

Öl desen ölürdüm senin yolunda,
Neler vermezdim ki, sevgin uğrunda,
Dertler bile, insaf edip, sonunda,
Acılar acıdı, sen acımadın.

Alsam, kâğıt ile kalem elime,
Anlatsam derdimi, yetmez kelime,
Sen insâf etmedin bir tek hâlime,
Acılar acıdı, sen acımadın.

Dermansız dert verdin yaşarken öldüm,
Bir ümidi tutup, ben bine böldüm,
Vefasız, ismini kalbime gömdüm,
Acılar acıdı, sen acımadın.

Sensiz bir hiçtim ben, seninle vardım,
Senle nefes alıp, senle yaşardım,
Ne kadar dil döktüm, nice yalvardım,
Acılar acıdı, sen acımadın.

(17.04.1990)

Serdar Öncül

Titreyen dizlerle tutmayan kollar,
Mecâlsiz ellerden hayır mı gelir?
Doğduğundan beri teptiğin yollar,
Evvel düzdü,şimdi bayır mı gelir?

Gösterdik,dönüp de bakmadı bile,
Parmağı gözüne soktuk nafile,
Eziyette sıra geldiyse dile,
Köre râzı olduk,sağır mı gelir?

İstersen inat et,istersen dayat,
Elindeyse başka bir renge boyat,
Sevinçle,hüzünle,senin bu hayat,
Eşeğe semeri ağır mı gelir?

(21.04.2004)

Gönlümün bereketi, gözyaşın olacaksa,
Razıyım çorak kalsın, bütün bahçeler bağlar,
O güzel gözlerinde, yaş görmeyi istemem,
Sen ağlama sevgilim, benim gözlerim ağlar.

Ayrılık yüreğimi, belki bir daha dağlar,
Belki kahreder gönlüm, belki karalar bağlar,
Belki titrer ahımla, bütün ovalar dağlar,
Sen ağlama sevgilim, benim gözlerim ağlar.

Zaptedemez sevgimi, ne kementler ne ağlar,
Unutması kolaymı, geçse üstünden çağlar,
Anladım el insana, ağlarsa yalan ağlar,
Anladım ki ardımdan, ağlarsa anam ağlar.

(16.12.1991)

Birer birer yıkıp, tüm engelleri,
Coşkun sular gibi, çağlayayım ben,
Şifa vermiyorsa, yârin elleri,
Tuz basıp yaramı, dağlayayım ben.

Ne olur inanıp biraz güvensen,
Kıyamet mi kopar, sen de seversen,
Uzatıp elini, elime versen,
Yolumu yoluna bağlayayım ben.

Nasıl davranayım, sana deyip de,
Soruyorum işte, boyun eğipte,
Bilmem ki, ne edip, ne eyleyipte,
Bana güvenmeni, sağlayayım ben.

Neden bu aşılmaz taştan duvarlar,
Her şeyden üstünmü, sence kurallar,
Çaresiz kalınca, erkek de ağlar,
Ağlamak çareyse, ağlayayım ben.

(06.01.1994)

M üşkül bir yoldur hayat, hem güller hem dikenler,
U sta ayaklar gerek, ve azimli yürekler,
T itreyince dizlerin, bir dost arar gözlerin,
L âkin ortada yoktur, tüm o dost bildiklerin,
U mut yarına kalır, düşlerin, özlemlerin.

Y aşamak güzel şeydir, bütün zorluğa rağmen,
I zdırapla tutuşup, yansada insan bazen,
L ûtfudur bu ten kafes, tanrının insanlığa,
L ûtfudur bu uzun yol, beşikten mezarlığa,
A nlamak gerek hayat, bir sahneden ibaret,
R olünü oynar herkez, perde iner nihayet.

N eş'e de yaşanacak, dertte yok başka yolu,
U mudun tükendiği, yerdir hayatın sonu,
R azı olmalı insan, şükredip yetinmeli,
G ülmeyi unutmadan, yaşamayı bilmeli,
Ü stünden yıllar geçer, unutulur anılar,
L âkin ben unutmadım, 'Serdar'dan Mutlu Yıllar'.

(21.09.1993)

M utluluk gökyüzünde, erişilmez bir bulut,
U fuklarda bir ümit kıvılcımı aramak,
T oz pembe hayallerin, gölgesine uzanıp,
L eylâkların renginden, yeni dünyalar kurmak,
U ykuların en derin, en sonsuzuna dalmak.

Y avaşça kızıllaşıp, sökülürken güneşin,
I şıkları her akşam, buğulu camlarımdan,
L âmbalar yanar bir bir, çöker hasret ateşin,
L ôş ışıklar çekilir, bu şehrin damlarından,
A hımla titreyipte, hüzne bulanır gece,
R üzgâra karışırken, dudağımdan ilk hece.

N e bir saman alevi, ne de bir hevesti bu,
U mudun yıkılırken, çıkardığı sesti bu,
R üyâlara elveda, hayâllere restti bu,
G ülün dikeni varmış, gönlüme bir dersti bu,
Ü zülmek faydasızmış, belki son nefesti bu,
L eylâk rengi dünyâma, anlasan adresti bu.

(08.10.1992)

G ül, bülbül için hiç yandımı söyle,
Ü zülmek, ağlamak olurmu çare,
L eylâ için Mecnun gezdiyse çölde,
E bedi uykuya varmak içindir.

G önlümde yeşeren her sevgi senin,
Ü mitsiz bir aşkla, ağlar gezerim,
L eylâ'm diyemedim, budur kederim,
E n kuytu köşeler, benim içindir.

(04.09.1987)

Bedri Rahmi yanılmış, o karadut değilmiş,
Ne günâh, ne vebâlmiş, ne de mercanmış dizi,
Ondan bana hatıra, arkamda taşıdığım,
Otuz sekiz numara, bir ayakkabı izi...

(16.04.1989)

Örülmüş talihin zulmeden ağı,
Yükselir gün be gün, ızdırap dağı,
Geçiyor ömrümün en güzel çağı,
Baharlar sevgisiz, yazlar sevgisiz.

Ümitsiz, amaçsız, bomboş bir hayat,
Her gün ayrı bir dert, ayrı bir feryat,
Susamış gönüller sevgiye heyhat,
Baharlar sevgisiz, yazlar sevgisiz.

Her günüm neşeli, şen olsa bile,
Mutlulukla dolsam, olmasa çile,
Niyazlar faydasız, dua nafile,
Baharlar sevgisiz, yazlar sevgisiz.

(27.12.1987)

Sende gurbet,bende evlât,onda sıhhât derdi bak
Böyle yazmış Bâki Mehmet bahtımız Cenâb-ı Hak
(Mehmet Fatin Bâki'ye ithaf)
(10.12.2003)