|
Mehmet Kıyak
Açık Bırak Kapını
AÇIK BIRAK KAPINI Kulakların kapıda olsun, Ya da aralık dursun! Bakarsın, bir insan, Bir canlı girer! İnsan girmezse, Bir kedi, bir köpek, Bir sinek, Bir kuş girer! Açık tut kapını! Hiçbir canlı girmezse, En azından, Temiz hava girer! Hiç değilse, Aralık tut kapını, Hem kapını, Hem gönül kapını… Bakarsın, Mutluluk girer! Bakarsın, UMUT girer! Bakarsın, SEVGİ girer! Kimbilir belki de, HÜLYA girer! . Beklemiyor muydun? Mehmet KIYAK* Mehmet Kıyak |
Açlık
AÇLIK Şu insanoğlu aç mı tok mu acaba? Açlık, midede mi, Yoksa gönülde mi acaba..? Karnını doyurursun, gönlü aç… Gönlünü doyurursun, gözü aç… Ne zaman doyacak, Şu insanoğlu acaba…? Mehmet KIYAK Mehmet Kıyak |
An Gelir...
An gelir, Başımı alıp gidesim gelir. Alsam başımı gitsem derim, Gitsem, başka başka diyarlara… Sığdıramam gönlümü, Şu koca dünyaya… An gelir, Nefes alamam, boğulurum, Ölürüm… Ruhum cehennemde, Sanki kavrulurum… An gelir, Sığmaz içim içime, Sığdırasım gelir, Koca dünyayı yüreğime, Ruhum nûr içinde, Sanki cennette… An gelir, … Mehmet Kıyak |
Anımsama–1
(Anımsanan Çocuk İçin) Seni anımsarım, Fırtınalar kopunca, Seni anımsarım, Issız *******de, Çığlıklar sessizliği bozunca... Seni anımsarım, Ayaz *******de, Sıcacık odamda, Ocak başında, Karlar yağınca... Seni anımsarım, Karanlık *******de, Sokak ortasında, Kimsesiz çocuk, Korkudan ağlayınca… Ben seninleyim aslında, Her ne kadar, Sen benden uzakta olsan da. Yeter ki ulaşayım sana, Ya da sen bana… Ne olur darılma! Mehmet Kıyak |
Anımsanan Sevgili İçin
ANIMSANAN SEVGİLİ İÇİN Seni hatırlatır bana, Çevremde ne varsa… Seni hatırlarım, Bana yönelen ne varsa… Her gördüğüm renkte sen, Her duyduğum seste sen… Biliyorum, sen yoksun, Gezerim, yolda sokakta… Bahçede, parkta… Biliyorum, Baktığım her şey, Seni anımsatacak, Bana mutlaka! Biliyorum, Yüzünü hatırlatacak bana, Çevremde ne varsa. Şimdi bir başka bakar oldum etrafa, Seni görebilir miyim acaba… Her açan çiçekte, Her yeşeren yaprakta, Her gülen yüzde, Her yosun gözde sen varsın… Gün söner, ay güler, Gün güler, yıldızlar söner, Sen gelmezsin… Ah, bir gelseydin! Aylar geçer, Mevsimler geçer, Yıllar geçer, Sen gelmezsin… Ah, bir gelseydin! Mehmet KIYAK* Mehmet Kıyak |
Anladım-1
Bütün bu çaba, Bütün bu telaş, Niyeymiş meğer? Niyeymiş bu ısrar? Ne kadar aceleci, Ne kadar sabırsızmışım meğer! Anladım, En büyük hatam, Acele etmekmiş meğer! Ne kadar zorlasan da, İş olacağına varırmış meğer! Anladım, Zaman ilaç, Sabır insanın, Sermayesiymiş meğer! Anladım, Her şey para, Her şey mal mülk değilmiş, İnsanın gözü değil, Gönlü doymalıymış meğer! Anladım, En büyük servet, Şükürmüş meğer! Anladım, İnsan, Küçük şeylerle de, Mutlu olurmuş..! Anladım, Hayat sevince, Güzelmiş meğer! (04.03.1992) Mehmet KIYAK Mehmet Kıyak |
Anlam Aşaması
Anlıyorum! Ne desem, Siz beni anlamayacaksınız! Biliyorum, Siz beni anlayacaksınız… Ama o zaman, Ben, sizi duymuyor olacağım! Üzülmeyiniz, O zaman, Ben, sizi anlıyor olacağım! Üzülmeyiniz! Önemli olan anlatmak değil, Anlıyor olmaktır… Ben, sizi anlıyorum! Ben, sizi seviyorum! Yeter ki siz bunu anlayınız! Mehmet KIYAK* Mehmet Kıyak |
Anne
ANNE Sen gittin, Boş kaldı yerin; Her yer, hatıranla dolu… Gezdiğin yerler, Nefes aldığın hava, Seninle dolu… Gençliğini istemiyorum, Koşturmalarını istemiyorum, Şurada otursaydın, Yeterdi diyorum… En son, Şurada oturmuştun, İlacını içip, Şurada uzanmıştın, Ve bir daha uyanmamıştın! Şimdi senin yerindeyim, Şimdi, Ben de ilaç alacağım, Şöyle bir uzanacağım, Belki sana ulaşacağım! “Ana gibi yar, Bağdat gibi diyar olmaz.” derlerdi. “Ağlarsa anam ağlar, Gerisi yalan ağlar.” derlerdi. O yaşta akıl ermez, Gönül dinlemezdi… Şimdi nerdeyse, Gittiğin yaştayım. Bir bilsen anne, Sana ne kadar muhtacım! Hiçbir ilaç beni, Sözlerin kadar teskin etmiyor! Şimdi aklım erer, gönlüm söz dinler oldu. Sözlerin kulaklarımda çınlar oldu Anne: “Ana başta taç imiş, Her derde ilaç imiş, Bir evlât pîr olsa da, Anaya muhtaç imiş! ” Nasıl muhtacım sana…! Nasıl muhtacım Ana…! Mehmet KIYAK* Mehmet Kıyak |
Arena
Hep düşündürmüştür beni, Boks ve boksörcü! Minderde, çayırda, Yağlı yağsız güreşler… Horoz dövüşü, Köpek dövüşü, Deve güreşi, Boğa güreşi… Judo, karete, tekvando… Sol kroşe böbreğe, Sağ kroşe karaciğere… Dövüşen dövüşene… Kuş beyinler, Koç beyinler… Etrafta çılgınca eğlenenler… Varsın patlasın birinin kaşı, Nasıl olsa, Akan başkasının kanı… Her platformda bir arena… Boğa, mecbur bırakıldığı için Güreşir matadorla… Hayvan bu, Kükreyecektir elbet, Canı acıyınca! Bizim boğalara ne demeli ya… Mehmet KIYAK Mehmet Kıyak |
Artık
çok uğraştım olmadı ne ben onunla olabildim ne o benimle ben artık onsuz yaşayacağım çok istedim olmadı ne ben yaranabildim ona ne o bana şimdi herkes yaşasın kendince ben artık onsuz yaşayacağım ben istedim o reddetti o istedi ben kabullenemedim ne ben ayak uydurabildim ona ne o bana hiçbir şey istediğim gibi olmadı ki ben artık ondan ayrı yaşayacağım ben aslında barışık yaşamak isterdim kendimle çok uğraştım olmadı ne ben benimle oldu ne ben ben’le olabildim ben artık ben’siz yaşayacağım ne o adam olabildi ne ben artık o bir adam olsun ben başka bir adam ben artık ben’siz yaşayacağım bakalım onsuz nasıl yaşayacağım Mehmet KIYAK Mehmet Kıyak |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 02:46 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.