Aysun Işık
 

Acı

Ne sevdiklerimin
Beni sevmemesi,
Ne terkedilişler,
Ne biten dost muhabbetleri,
Yalanlar kadar
Acıtmazlar yüreğimi...

Aysun Işık

Acı veriyor mu dost?

Sana da benim gibi
İzlemek,
Hüzne eş bir gün batımının,
Tenha sahillere kış düşüşünü...
İzlemek,
Bir sonbahar mevsiminde,
Kuşların göç uçuşunu...
İzlemek,
Yarınsız bir umudun,
Sabah denizinde son batışını...
Acı veriyor mu dost?

Aysun Işık

Acıtamaz

Acıtamaz yüreğimizi,
Zehir gibi sözler,
Nasırlaşmıştır çünkü
kat kat...
Öyle sevgi sözlerine
Gülümsemelere
Kanmayacak...

? ? /? ? /? ? ? ?

Aysun Işık

Ah Sen Yürek...

Ah sen yürek
acını bilerek
geçmişi silerek
pervasız sözlere
gülerek
ve imkansız
sevdalara
bölünerek...

Ah sen yürek
kuyruklu yalanların
peşine
düşerek,
yangınlarda,
incecik dalların
gölgesine
sinerek...

Ah sen yürek
kanı taze
ölüler gibi
aklı kayıp
deliler gibi
yaşamı severek...

Tükeneceksin...

Aysun Işık

Alışkanlık

Alışmışız
Kendimizden başka yaşamaya,
Maskeler taşımaya...
Güller solsa da güzlerimizde,
Dökülse de yapraklarımız
Yine de ayaktayız...

Ne zaman şahlansa duygularımız,
Ne zaman bir şiir dinlesek
İçimizi titreten,
Düşüverir maskemiz yüzümüzden..
Lakin kendimiz olmaktan utanırız.
Yutarız tüm acıları
Ve ağlayamayız....

Aysun Işık

Annem'e

her geçen gün
biraz daha kaygılı bakıyorum hayata
her geçen gün
daha bir korkulu güvensiz telaşlı
bir hal alıyor bakışlarım....
Gökyüzündeki bulutlar,
yağmur dışında
belki ölümü hatırlatıyor bana artık...
sabahları erken kalkar oldum
tıpkı senin gibi
*******i
uykularım korkunç kabuslarla bölünüyor...
sanırım yaş ilerliyor..
sorumlulukların ağırlığı omuzlarıma çökmüş
umarsız sabahlarımı özlüyorum.
gençlikti işte diyor içimi çekiyorum..
her geçen gün
aynaya her baktığımda
biraz daha seni görüyorum..
Annem
hiç anlamamışım seni
her gün biraz daha anlıyorum..

Aysun Işık

Aslında Çekilmez Bu Hayat...

Düşüncelerimin kara bulutları arasında
Uçuşan ümit kuşları olmasa,
Varlığının fikri olmasa tebessümlere sebep,
Sevdanın tadı olmasa dudaklarımda,
Sen olmasan,
Aslında çekilmez bu hayat...

Aysun Işık

Aşk Ertelenmeye Gelmez

Aşk ertelenmeye gelmez
vaktinde yaşamak gerek,
usulunce,
yüreğinin en derininde...
Ölmekse gereken
hiç çekinmeden
atılmak gerek ölümlere...

Aysun Işık

Aşkın Matematiği

İki paralel çizgiydik
Hayat düzleminde
Hiç kesişmeyen...

Birliktelik çabalarımız
Bilinmeyen sayısını arttırmak gibiydi
Çok bilinmeyenli denklemlerin...

Hayaller, imkansızlıklara bölününce,
Elde kalan,
Ümit hanesine yazılmış kocaman bir hiç idi..

Bir de çaresizlik eklenmişti,
Tam sayılarına aşkın..

Çizgilerden biri,
Yeni başlangıçlara giderken
Diğeri
Yönlenmişti sonuna hayatın.

İki paralel çizgiydik
Hayat düzleminde
Kesişmesi
İhtimal dahilinde olmayan...

Aysun Işık

Avuntu

Şehir bir kez daha uykuya daldı,
Umursamadan uykusuz *******in
Susmayan çığlıklarını,
İnsanlar bir kez daha ölüme yattı,
Yok sayarak acıların
Zehir yangınlarını...
Yarın,
Güneşin dokunuşu ile
Ha gayret kalkacaklar yataklarından,
Vurgun yemiş hayallerini yastıkta bırakarak,
Yorgun bedenlerini yeniden taşıyacaklar güne...
Yeniden ümitler yeşertecekler
Bir parçacık toprak üstünde,
Acımasız adımlarla ezileceğini bile bile...
Yeniden sevecekler,
Aldırmadan
Sorgusuz yargısız bitişlerin
Yürekte bıraktığı acıların izlerine...
Aynı labirentte koşup duracak ruhları..
Bir ihtimallerin,
Susturulamayan beklentilerin
Uğruna...
İflah olmayacaktır insanoğlu...
Ah bu avuntular yok mu...

Aysun Işık