Zeynep Tavukçu
 

Acaba? ...
dualarım kabul olur mu her gece yinelediğimde?
adımlarımın bile ben kokmadığı
gölgemin olmadığı se(ri) nliğimde

nefessiz ruhu taşıyan bu bedende
bedel kanımın yerine sen akarken
seni seviyorum diyen ölü esintim
dolaşır mı s/açlarında?

ürperir misin uykunun en tatlı yerinde
yatagının başına gelen bu yokluğun eli ile?

hisseder misin konduramadan düşen buse mi?

Berkay ve Emrem e 16/1/07
Zeynep Tavukçu

Acabalar hep mi hiçe gider...
bir gölge kara basan
derin
sessizlik...
acıtır k/ulak z/arını
algı ötesi yürür yeşilden maviye

bir avuçta eriyen ak tanesi

tek nefes
erken öten uslu çalıkuşu

bir uluma
çam kokusu yitik beyaz örtüde

göz kapaklarını yırtmakta
ayaz
süzülür içten dışa sıcak korku

tek girişli mikrop yuvası
kaderin düğüm noktası

yürekten atılan adım kapı y/önü
aklım içerde
kırık saksıya saçtığım tohum
yeşil filiz verir mi?

7/4/7
Zeynep Tavukçu

Ağaç
Ey...
Sevgili bildiğim
Sevgilim idin..

agaç bilip yanında yeşermiştim.
küçük bir kır çiçeği gibi
dökülen yapraklarının arasından
isyanla boynumu uzatıp
tüm vahşi doğal rengimle
gölgende dahi kalmaya razı gelip
ulaşan güneşin ışığına
Sen diye gülümsemiştim.

bilemezdim ki;
..

...saftım
......sevdim
........çiçektim

..........

övgüsünün gölgesine sığınacak kadar aciz
balon ego ile dün den çıkılamaz!
....
kanatlarımın beni götürdüğü yer:
gelecek
ancak güçlülerin ulaşabileceği
Zeynep Tavukçu

Ağlı yorum
canım acıdı
az önce
bacağımı vurdum
koltuğun sivri kenarına
kesin mor olacak
ağlıyorum
sicim misali

ziyan olmasın diye
tadına b/aktım
göz yaşım tuzlu
ağlıyorum
iç çekişlerim çıktı ayyuka
bahaneleri dizdim önüme

içim acıyor...
nedense
ağlıyorum

bir söz
içimde prangalı
uzaktan gelen
biliyorum seviyor
seviyorum

yine de
ağlı yorum
...

16/5/7
Zeynep Tavukçu

Albatrosum
yüzü avucuma sığ an
albatrosum
gözünde düne kanat
açan portakal korkulu zincir
öfkeli dal gama ışın
kırılır yakamoz

özlem adına
sarı yağmur damlası
vuruldu saçlarıma
sen diye...

ezik çığlık izmariti
hüzünlü anason
bâkir kent türküleri
hep aç...

durma!
uç...

gerekirse
b/eklerim bir ömür
sen/i...

19/5/7



Not: alıntıdır...''Bir albatros ilk uçuşundan sonra bir daha yıllarca hiç konmaz. Yorulmak bilmeden uçar, uçar. O artık soğuk okyanusta yalnız bir kuştur. Doğduğu adalardan birine, hayatının tek eşini bulmaya geldiğinde en az beş yıl geçmiş olacaktır. Çiftleşmesi için ise yedi yılın geçmesi gerekecektir. Ömrü mü? Bir insan kadar uzun 70-80 yıl. ''
Zeynep Tavukçu

Aldır
Ağacım
Tomurcuk...

bir kare sığ an
nur-u boynuz eski
hiçin söylediği masal

aldırma!

buna gücün var..
buna gücüm var..

kış döndü bahara durmaz
limana kaçırdı geceyi
gün yüzer derinde
nefesler daim

ikra aşka
haykırıyor al tomurcuk
yavru kuş uçmayı bekliyor

senin avuçlarında zaman
senin avuçlarında yaman

aç
.. gözleri
....gözlerini
...... gözlerimi
aç! ..

Lale devri dudaklarda

2/2/7
Zeynep Tavukçu

Arayış -ıı-
ses ver sene
varsa tabii
gömüldüğün mezar
toprak değil
küsmeler niye?

karanlıkta salınır
sıcak nefesler
bardak peçete
rakı balık kokar

bozuk şarap, cahil içişi
balzamik sirke tadı
dökülür ekmek kırıntısı

kadehini tutamaz
sakar eller telaşlı
saçlarıyla oynar
us uçmuş havada
yayar şehveti gitar teli
yüze vurur üç mum

kara kalıptan bıkmış
altta dişi ayak aleni
sabırsız uyarışlar
basit bilindik oyun
ceviz ağacı masa
yemek bahane

sadece
var olana doymadan
ruhsuz sevişmen
yine sahnede

öfkeli arayış
bu küsmeler niye?

N e r e d e sin?

27/1/7-İSTANBUL
Zeynep Tavukçu

Arayış -ııı-
ürpertir ilk dokunuş
ak lekeli kumaşa
sandıkta kilit

karanlığa yuva olur
saçından akan salya
uyumuş çıplak

tükürür öfken
yayılır dalga dalga
rengi sidik

soğuk sarhoş kanın
cilalı nara atar
üç yeni kuruş

taze simit susamı
acımış demli çayın
unutulan bardak

martı çagırır ıslığın
konar avucuna çığlık
dinlerim Yenik

keman sesinde gitar
denizi yok sahillerin
çakıllarda tuz

gül yaprağı bakışlı
solgun ay süzülür
çilek kokulu ruh

N e r e d e sin?

28/1/7-İSTANBUL
Zeynep Tavukçu

Arayış -ıııı-
Olmayan varlığımın ağırlığı omuzlarında
Sıkılmış sızmışsın hayatıma
Uykuya ilk dokunuşum fırsatın
Arka sokaklarımın karanlığında
İçindeki ile bütünleşmişsin

Arıyorum seni
her yerde..

Dükkan vitrininde mi mankensin?
Parke taşlarının arasına mı sığındın?
Sakız kağıdı mı örtmüş tenini?
Mazgallardan mı akıyor gölgen?

Başında tanıdık hekim
Bir karış mı kalmış hayatı tutmana?

Nerede sin?

Dağlarını iki harfe sığdırır deli damarından
Akıtırsın
Taşar, olmayan denizlerim

Nefesim dağıtır sadece asi saçlarını
Ben tayfun olup devirmek istedikçe seni

Besleniyor, devleşiyorsun gözlerde
Elimde ipin darağacım hazır
İsyanın gözyaşında boğamıyorum seni

29/1/7-İSTANBUL
Zeynep Tavukçu

Arayış
Orada mısın?

gece vakti özenle kurulmuş
anasonlu bardakta ki dudak izi,
balık bulaşmış öpücüklü peçete mi?
mantarı hava almış üzüm suyu şişede
bit yumurtası salataya karışan
hakiki sızmanın üstünde mi?
taze kızarmış ince dilim beyaz ekmek
kıvamında vişne reçeli mi çekirdeksiz?
içtiğim ılık su belki de
örtüye utançla yayılmış ıslak leke mi?
düşmüş yavşak saç teli mi?
iki sandalye arası
üç mumun alevinde
çikolata sosunda erimiş dondurma mı?

topuklu siyah kabını terketmiş
kavis çizen parmakların uyarışı mı?
düşen bıçagının yankısı mı yoksa
alma bahanesi ile sıyırıp örtüleri
haz arayışları mı cevizin altında

üstünden yayılan koku...

neredesin?

peki...
geldin ise üç defa vur!

/1/7-İSTANBUL
Zeynep Tavukçu