Halenur Kor
 

1-El Ailesi

Bakıyorum elime,
Baş parmağım cüce bir baba.
Yüzü hep dışarı baksa da,
Bağlı karısına, çocuğuna.
Anne çocuklarına düşkün,
Hep aralarında, ortada.
Oğul dilsiz,
Sessizce yol gösterir işaretle.
Anne ve babasının dikilir ortalarında,
Ayrılamaz ikisinden de.
Büyük kız nişanlı, anneye destek,
Ne yapsa yanında, yardımda.
Süslü mü süslü,
Takar takıştırır ayna karşısında.
Küçüğü kıskanır, her an onunla.
Bir şey olsa birine,
Koşarlar hep birden, ânında...

Halenur Kor

10-El...Birleşen Eller

Elim elinde,
Elin elimde.
Ne güzel duygu,
Mutluluk, bu!
Elimden eline,
Elinden elime dolan
Bir avuç su,
İçiyoruz kana kana,
Hayat, bu!

Halenur Kor

11-El...Ben Elim

Ben severim,
Ben döverim,
Ben elim.
Yediren ben,
Okşayan ben,
Seven ben...
Yazan da ben,
Kazan da ben,
Bozan ben...
Sevince de uzanırım,
Kızınca da uzanırım.
Yazı yazan, resim yapan,
Uzanıp merhabalaşan,
Vedâ ederken sallanan,
Ben elim..
Hem veririm,
Hem alırım.
Yârin eli elimdeyse,
Kalırım.
Kemanı ağlatır,
Tamburu inletir,
Piyanoyu dinletirim.
Yârin saçlarında,
Sıcak avuçlarında
Dolaşan ben,
Sevişen ben,
Ben elim...
Bir su gibi akan ben,
Gemileri yakan ben...
Hem örenim,
Hem çözenim...
Kadir kıymet bilenim.
Ağlarsa biri,
Gözyaşını silenim,
Ben, ben elim...

Halenur Kor

19 Mayıs

Ufukta bir tekne var,
İçinde altın bir baş.
Ey ufak tekne yavaş,
Güzel Samsun'a yanaş.

Türk Milleti bekliyor
Baharda bu bayramı,
Emânettir Ata'dan
Gençlik Spor Bayramı.

Yıllar geçse aradan,
Unutmayacak vatan.
Selâm sana Samsun'dan
Sevinçle gelen bayram.

Halenur Kor

2-El...Değişen eller

Hep uzatırdı,
''Al''derdi hep.
Aç bile olsa
Bölerdi lokmasını,
Bulurdu birilerini,
Ne bulsa paylaşır, verirdi,
Elmanın en irilerini.
Ne oldu?
Neden değişti eller?
Uzanır oldular hep
Almak için,
Niçin?

Halenur Kor

3-El... Ellerim

Ellerim,
Anlatıyorlar söyleyemediklerimi.
Konuşuyorlar istemesem de.
Benim için yalvarıyorlar sana.
Ya da başbaşa verip parmaklarım,
Düşünüyorlar bir an,
Hemfikir olup aralarında,
Uzanıp uzanıp,
Beni anlatıyorlar baksana...

Halenur Kor

4- El...Dost Eller

Nasıl yorgun eller?
Sarılmış birbirine,
Dertleşiyorlar.
Beşer kişilik iki dost aile.
Avutuyorlar okşayıp,
Uyumlular küçüğüyle, büyüğüyle.
Hep destek oluyorlar karşılıksız
Diğerlerine...

Halenur Kor

5- El... Elin Gücü

Bağırıyordu herkes,
Seslendim, duyuramadım.
Gidemedim bir adım,
Susturamadım.
Uzandı elim,
Oldu bir yumruk,
İndi masaya!
Bir esinti gibi dolaştı sessizlik,
İnsandan bir sel.
Yapamadığımı yapmıştı
Küçücük bir el...

Halenur Kor

6- El.. İki EL; İki Dost

O ona koşuyor yardıma,
O ona.
Yetmiyor, koşuyorlar sağa sola.
Dur durak yok,
Alıyor, veriyor,
Yıkıyor, kaşıyor.
Her yeri dolaşıyor.
Yorulunca siliyor terini,
Sevince saçını okşuyor.
Kendi için istemiyor hiç bir şey.
Hamarat bir kadın,
Başında sevgi tacı.
Güzellikleri taşıyor ordan oraya,
Yorulmaz bir postacı...

Halenur Kor

7- El.. Penaltı

Döküldü sözler istemeden etrafa,
Koştu ellerim topladı, vurup ağzıma dört yandan,
Getirdi hizaya.
Yeri geldi,
Bir sürü sözcük
Koştu ardı ardına.
Ulaşamadım,
Geri geldi bana.
Dökülen sözleri
Ellerim
Tuttu götürdü sana.
Bağırmak geldi içimden,
Açtım ağzımı,
Koşup dizildiler parmaklarım ağzıma,
Sordum: ''niçin? ''
Seslendiler bir ağızdan:
''Kaleyi penaltıdan kurtarmak için''

Halenur Kor