|
Memet Karabalık
Ağır Ağır
Ağır ağır gelmekte sonu günlerin İyice göçermekte her şey Şeytanın gel dediği yerdeyiz Geniş omuzlu erkekler de yok Yiğit anası olacak kadınlar da Şiirlere saklanmış zaferler Romanlara yakışır kahramanlar Film senaryosu barışlar devrindeyiz Şeritin koptuğu Kalemin kırıldığı Sayfanın çevrildiği asırdayız Sen bekle sevgili Kılıç sahibini aramakta Memet Karabalık |
Ağlıyorum Sevdiğim, Yarın İçin
Geçmiş günlerin anısına değil güzelim Gelecek yılların mutlu çocuklarına armağanımdır bu Mor dağların ötesinden bir çığlıktır Sevdaya dair ne varsa odur Şiirsel bir tını değil Azgın hayaller peşine koşan korsan denizci Hançeri acıtmak için bileyler Bileğine sırt veren güreşçi şefkat diler Dileğini çaputa bağlayan nine torun ister Gelecekte oğlun ağlamayasın diyedir yazmalarım Oysa kolay olmuyor gülmek Aniden ve apansız doğmuyor güneş Doğurmadan dokuz ay önce gün sayıyor bir ana Taşınamayacak hasretlerin başı küçükken ezilemiyor nedense Memet Karabalık |
Aklımın Yolu
Şafakla birlikte uyanır dünya İnsan, inadına güneşi doğurur üzerine İyilik, en çok fakirlere yakışır Ruhun kederini en çok anneler bilir İkna olamadığımız demlerde, Manasını hayatın en çok babalar söyler İman ettiyseniz yaradanın tekliğine, Nehirler boyu seversiniz Tadını almışsanız secdenin, Alnınız pak çıkarsınız sokağa Dua değmişse dudaklarınıza, Irmaklar ırak değildir bedeninizden Naat’la büyümüşseniz Işık vardır yüreğinizde Verandanız yoksa da En geniş yürekli evler sizindir “Rivayet sanılır belki”, ama Didindiğiniz her günün akşamı, cennet serilir ayaklarınıza İsmi azam’ı her ağzınıza alışınızda Mor dağların türküsü gelir, sorar hatırınızı Yağmur, herkesi ıslatmaz; nur olur kimine Akşam herkese karanlık değildir, Ram olmuş kafalar günü geldiğinde en önde ölürler İnsan dediğin bir harika gariptir Niye geldim dünyaya der, taa ki ölene kadar Eskiden yürürdük Muş’tan İstanbul’a Lalenin adı amberçiçeğiydi o demler Lale de yürümüştü ya İstanbul’a, Ebleh oldu sonra, kaldı, dönmedi yurduna Ruhunu sattı Hollanda’ya, “tulip” dediler sonra İki dağ arasında gezersen eğer, bilirsin heybetli olmak ne demekmiş Ne zaman ki Süphan’dan Ağrı’ya gidersen, Erciyes’ten Nemrut’a bakarsan; o zaman uslanır İstanbul Yedi tepeli olmak heybetli olmak değildir, Üryan gezen çocukları saklarsan eteğinde Ram olmazsan parası elinde pezevenklere Eskiden deyyus derdi dedem onlara ya Geniş mezhep de o deyyuslardan gelmedir ya İki büklüm değilsen kısaca; heybetin Şam’dan görülür Naaşın bile göze azamet kokar, korkutur teres takımını Dinime inandığım gibi bilirim, Elinden gelse kodoş takımının Ne erkek bırakır arzın üzerinde, ne de kadın Divan kurmak lazım bence, eskiden nasılsa öyle Aklıselimi toplayacaksın bir odaya Mum ışığında konuşacaklar sabaha dek Israrla varacaklar bir sonuca Tahtı olan herkes için bir karar çıkaracaklar Tabureye çevrilecek olan tahtlarında sıkacaklar ümüklerini Işık görmesinler diye yerin yedi kat dibine Ah’larının işitilmeyeceği batkınlıkta Şarkılarını bile unutacakları zulmette Kadınları bile tanıyamayacak dışkı denizinde Irak kalsınlar her şeye ve herkese Metruk domuzlar gibi pisliklerini kemirsinler Irak kalsınlar her şeye ve herkese Zulmettikleri kadar zulüm görsünler Irak olsunlar çocuklara…. Memet Karabalık |
Aklın Yolu
aklın yolu birden çok su yolunu buldu mu gider sevdiysen gecenin ve günün amansızlığında çocuklar kadar şensindir Memet Karabalık |
Aldırmadan Düşünmek Seni
Seni düşünmek kuytu *******de Günün gelmiş ve gelecek her saatinde Zamanın tozlu çöplüğünde unutulacağını bilerek Ve aldırmadan dünyanın umursamazlığına Seni düşünmek nehirlerin uzunluğunda Efsane aşkların olamayacı dipsiz zamanlarda Suların artık kirli aktığını bilerek Ve aldırmadan gökdelenlerin çokluğuna Seni düşünmek yüreğimin derinliğinde Yanan ve yanacak her sigaranın dumanında Hasretlerin teknolojiyle doğru oranda arttığını bilerek Ve aldırmadan sanal dünyanın neon ışıklarına Seni düşünmek yastığa düşen her gözyaşında Bombalanmış şehirlerin çocuk feryatlarında Evlerin bahçesiz kaldığını bilerek Ve aldırmadan naylon güllerin varlığına Seni düşünmek umudun umutsuzluk zamanında bütün yolların varıp varacağı menzillerde Bir anlayanım bile olmadığını bilerek Ve aldırmadan uzak bir köy yalnızlığıma Seni düşünmek uykusuzluğumun en son deminde Örselenmiş bedenimin her zerresinde Seni sevdiğimi ve seveceğimi bilerek Ve aldırmadan sensizliğe...... Memet Karabalık |
Aniden
aniden ve apansız yakaladığında yağmur sığınacak bir yerim olmasın isterim gece vardığında ayaklarıma sessiz seni yanımda isterim Memet Karabalık |
Anlamak
nasıl döndüğünü biliyorsan eğer neresinden tutacağını da bilirsin nerden geldiğini söylemişse birisi gideceği yerlerin haritası da vardır aya'sında genç bir kızın gözyaşları saklıdır bestelenmiş her şarkının ardında her şiir şairini anlatmaz ama her şair kendini saklar dizelere her adam kadın sevmez ama her kadının ardında vardır bir adam her yol varmaz sevgiliye ama her sevgiliye bir yol döşenir hastalanmış her bedeni taşıyamaz ruh ama her bedeni ruhu yaşatır eşikte bekleyenleri öldüren atasözü değildir, hasrettir kılıcını bileyen ışık vuran her evden adam çıkmaz, mesele ışığı yüreğe salabilmekte yolu olan her köy ulaşılır değildir, yolsuz köylere varan nice yiğit varken Memet Karabalık |
Anne
Aslımın aslı olmak sana düşer Arz görmüştür göreceğini Napolyon’un savaşçılığı değil Ne de firavunun laneti korkutmaz toprağı Yüreği yanan sensin Arzdan arşa bir feryat vardır Nasırlı elleriyle bir ırgatın duası Nasılsa vurulup düşmüşlerin acısı Ellerinden arşa yürür Antika çağlardan bugüne yürüyen Ne Çin Seddi’nin uzunluğudur Ne de piramidin heybeti Ebediyete uzanacak olan yüreğindir Alnından vurulmuşsa bir savaşçı yürek Ne idüğü belirsiz bir hümanist değildir ağlayan Ne de sandık oyları için salya akıtan Eriyecek yürek de ağlayacak göz de sensin Asma bahçelerinde eğleşmek yok artık Nazlanmak sevdiğine Ne de mecnuna ağıtlar yakmak Eti kurumuş bir çocuğa analık yapacaksın Asla üzmeyeceğiz seni Nasırlı ellerini her defasında öpeceğiz Nasıl sevdiysen bizi öylece saracağız seni Ellerini bizim için arşa açmam yeter Daha son sözümüzü söylemedik Asla tükenmemiştir mermilerimiz Yastıklarımız hala taştandır Eğilmez bir başımız var, sevin Doğacak çocuklar var mı daha Azaldıkça biz, alacaklar mı yerimizi “Yani benim güzel annem” Esen rüzgâr bizi de sevecek mi bir gün Daha değil anne, daha değil Acı tatmamış uzuvlarımız var hala Yaşamak bir ukde gibi kaldı içimizde Elimiz yetişmiyorsa bugün, yarın da var Dağ başlarında hasretinden yanan bir yürek vardır Artık, o yürek milyon olmuştur Yas tutmayacaksın asla Ellerin böğrünü yumruklamayacak Daha çok günler göreceğiz Açacağız özgürlüğün kapılarını Yol döşeyeceğiz yarınlarımıza Evlerimiz de olacak, kurşunlanmayacak Asla yas tutmayacaksın Ne vurulan bir savaşçıya Ne de işkencede çığlık atana Eğilmeyecek başın Dahası yılgınlık göstermeyeceksin Arz heybetinden titreyecek Yarına koşan çocukların olacak Ellerin arşa yürüsün; yeter bize Memet Karabalık |
Armağan
Sana armağanımdır; Yazılası satırların tümü, Geçilesi yolların her santimi, Yürünesi kaldırımların bütün taşları, Görülesi güzellerin endamı, Yiyilesi nimetlerin en hoşları, Ölünesi davaların yiğit erleri, Sevilesi kızların ay yüzleri, Gidilesi diyarların şen bahçeleri, Taşınası hasretlerin vuslat türküleri, Çekilesi dertlerin dermanı, Okunası şiirlerin her mısrası, Sana armağanımdır. Memet Karabalık |
Arsızlığına Gülen kadın
Arsızlığına gülen kadının dostu kaçar benden Bana kinlenmiş kadının umudu uçar Balkondan bir kanat sesi duyulur Aşk göçe davranır Soğuyan odamdan başlar kaçış Sobalı odaların sıcak iklimine sarılır Arada bir avcı rastlarsa Göçebe bir aşkın ölümü vurur kıyıya Bir köşebaşı tutmuş adamı Bir sigara yakmış efkarına ki Öbür köşeyi kadınca bir işgal sarmış Sarmalanmış yarınları arayan ben miydim kadın mıydı yarına küsen Adam küfür ediyor bugüne açıktan Yarına umut vermeyen güne lanet mi lazım Aşına tuz katan annem miydi sadece Köşedeki kadın anlar mı yemekten Anlamıyorsa sebebi mini eteği midir Uzun bir tırnağın salata doğrayışını görecek miyim Bana kalsa derim Duraktaki adam kendi tuvaletine kuyu kazamaz Eline tükürmesini bilmeyen kürek tutamaz Oysa adam her gün traş ediyor sakalını Kir tutmayan bir yüz kazma sallar mı Sallamaz derim ben Sallarsa yalan sallar Memet Karabalık |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 10:19 AM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.