seni kaybettim...ama?
 

Üşüyorum,
Sensiz daha karanlık burda geceler,korkuyorum.
Yıldızlar soluk gecelerde,bense yine aynı dertte,sende...
Heran seni düşünmek ne kadar zor...
Başım,vücudum,heryerim ağrıyor,yorgunum
Seni düşünmekten,özlemekten,beklemekten...
Sana ait ne varsa yıkıp gittiğin ve sana dair ne varsa beslediğim
Hepsi birer nöbetçi kapımda
Senden kurtuluş yok bana...
Onlar mı bırakmıyorlar yoksa ben mi gitmek istemiyorum?bilmiyorum...
Bilmek neye yararki bunca vakit sonra
Seni kaybettim!!!
Kayıp gittin avuçlarımın arasından
Yerin doldurulmaz,acın unutulmaz...
Bu yaralar nasıl iyileşir,orası meçhul,bir de canımı nasıl yakıyor bu yaralar bi bilsen...
Ama yinede umudum var vuslata dair
Nedensiz olsada,kendimi kandırıyor olsamda,var.
Belki o da üzgündür diyorum,onunda yaraları kanıyordur
Ya seviyorsa diyorum,ya seviyorsa?
Geç mi kaldık herşey için,bitti mi hikayemiz?
Cevap yok...
Ama yinede şunu bilmelisin;
Bana gözyaşı borçlusun,
Gözyaşlarımdan sen sorumlusun...

çok güzell..yanlış anlama ayrılığın hiç bir tarafı güzel değil..sadece bu yazı ayrılığı çok güzel ifade etmiş..
sadece şunu söylemek istiyorum ayrılığı tatmış biri olarak giden için üzülmek yerine hayata tutunmanın daha mantıklı olduğunu düşünüyorum..malesef giden özellikle erkekse gittikten sonra herhangi bir üzüntü yaşadığını düşünmüyorum..bunu nasıl beceriyorlar onu da anlamıyorum..hayatlarına kaldıkları yerden devam etmeyi yani..ve bir de bu kadar kolay bitirebilmeyi..
işte bu yüzden biten bir ilişkinin ardından mümkün olduğunca ağlamamaya çalışın..çünkü hayat devam ediyor..

paylaşım için teşekkürler

Gözyaşlarımdan sen sorumlusun...

aşım için saol kanka

ayy kıyamam sana uzuldum sımdı ayten :frown: