birkaç duygusal şiir...
 

KORKMUYORUM SENi SEVMEKTEN

Kaçmaya çalıştığın gerçek,
Birgün karşına çıkacak.
Ve işte o gün
Kaçacak yerin olmayacak.
Ben senin varlığını seviyorum,
Yokluğunu seviyorum
Sana ulaşamadığım dakikalarda.
Seni duymayı
Seni özlemeyi
Hiç görmesem bile seninle olmayı seviyorum.
Hiç korkmuyorum seni sevmekten.
Senin gülüşünü seviyorum.
Her bana bakışında
Gözlerinede okuduğum o duyguyu
Gözlerindeki gözlerimi seviyorum.
Gönlünü seviyorum
Özünü seviyorum senin
Dudaklarındaki sözlerimi seviyorum
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Ben sendeki o sıcaklığı
Sana olan uzaklığı seviyorum.
Yanaklarından akan göz yaşlarını
En çok, dağınık olduğunda saçlarını
Beni arayan ellerini seviyorum.
Yalnızlığımı seviyorum sebebi sensen
Ayrılığını seviyorum,
En çok yalnız kaldığımda
Beni bulan gönlünü seviyorum.
Ben en çok senin bana olan
Sevgini seviyorum.
İçimden haykırmak geliyor.
Dünyaya sığdıramadığım seni
Kalbime sığdırmak geliyor.
Ağlamak geliyor seni görmezsem
Özlemek geçiyor içimden seni
Sevmek geçiyor.
İçimden sana doğru giden
Bin bir türlü yol geçiyor.
İçimden sen mutlu olacaksan
Ölmek bile geçiyor gülüm.
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Ben yalnızca seni seviyorum,
Ne o muhteşem güzelliğin
Ne kalbimdeki özelliğin
Ne de sevdiğim için değil,
Seni yalnızca sen olduğun için,
Ruhun için
Kalbin için
Aklın ve sevgin için seviyorum seni.
Ben seni en çok kendim için seviyorum
Belki de ilk defa bencil oluşumu
Sana borçlu olduğum için.
Seni her şey için seviyorum.
Ve sahip olmadığım
Hiçbir şey için.
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Her dakika seninle olmayı seviyorum.
Gözlerimi her açtığımda
Aklıma gelişini seviyorum.
Her gece uyumadan önce
Seni sevdiğim aklıma gelince
Sensiz uyumayı bile seviyorum
Uyumadan önce seni düşününce.
Ben seni en çok
Umutsuzluğumda beni bulduğun için seviyorum.
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Ben seni bu şehirde olduğun için değil
Benimle aynı toprağa ayak bastığın için
Benimle aynı gökyüzünü paylaştığın için seviyorum.
Geceleri benim yüzüme vuran ay ışığı
Senin de gözlerine vurduğu için seviyorum.
Benim kemiklerimi ısıtan yaz güneşi
Sana da sıcaklık veriyor diye seviyorum seni.
Beş bin yaşındaki bu dünyada
Benimle aynı zamanı paylaştığın için seviyorum.
Ben seni benimle yaşadığın için
Benden hiç gitmediğin için seviyorum
Beni hiç terketmediğin için.
Ellerini seviyorum tanrıya açıldığında
Kalbini seviyorum kapıları açıldığında
Ve gözlerini seviyorum
Her karşımda kapanıp açıldığında.
Bana baktığında
İçimde yakaladığın coşkumu seviyorum,
Her bana baktığında
Seni sevdiğimi hatırlamayı seviyorum.
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Her kibrit çaktığımda
Alevin içinde seni görmeyi seviyorum.
Her sigara yaktığımda
Dumanın şeklinde seni görmeyi seviyorum.
Her bana baktığında
O kadar çok seviyorum ki seni sevmeyi
Yalnızca sen olduğun için hayatımda
Kendimi bile seviyorum
Sen olunca aklımda.
Kalbimi seviyorum seni seviyor diye
Gözlerimi seviyorum seni görüyor diye.
Ruhumu seviyorum, seni ruhuna
Bu kadar yakın diye.
Varlığımı seviyorum,
Sırf sana borçlu olduğum için
Mutluğumu seviyorum.
Gülümsememi seviyorum seni düşününce
Ayakta kalışımı seviyorum sebebi sen olunca
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Ben sana olan sevgimi yazan
Kalemimi seviyorum.
Senin adını yazdığım kağıdı seviyorum.
Sana olan sevgime benzettiğim
Her sevgiyi seviyorum.
Bana seni hatırlatan herşeyi
Sana giden yolları seviyorum.
O kadar çok seviyorum ki seni
Seni kaybetmek korkusunu bile,
İçinde yalnızca, sen olduğun için
Sana karşı duyduğum bir duygu olduğu için
Korkumun sebebinde sen olduğun için seviyorum.
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Seni seviyorum.

Seviyorumda Lafmı Be

seviyorumda lafmı be hemde çok
yanındayken daha bir sıcak güneş
seninle hüzüne kedere yer yok
mutluluğum olur dalgalara denizlere eş

seviyorumda lafmı be hemde deliler gibi
en engin denizleri gözlerinde buluyorum
gözlerimden akıyor yağmur yağmur mutluluk seli
nefesin nefessimde ben aşkı soluyorum

seviyorumda lafmı be hemde ölürcesine
seni okuyorum şiir şiir sayfalarda
ezberimdesin tanrıya ettiğim yemincesine
ruhum huzurla doluyor bedeninin yanında

seviyorumda lafmı be hemde çılgıncasına
adını yazıyorum kalemimle tüm denizlere
pembe bakışlarla bakıyorum hayata
dökülüyosun ağzımdan mısra mısra hece hece

seviyorumda lafmı be hemde ekmek misali
aklımda fikirsin soframda katık
bilemem toprak gözlerin büyümü sihirmi
adın lügatımda sevdaya karşılık

Seni hiç bir şeyden korkmayacak kadar çok seviyorum

Ben seni dizelere işlerken kendimi kaybediyorum
Ne yazdığımı bile inan hiç bilmiyorum
Sonra geriye dönüp okuduktan sonra
Bakıyorum ki duygularımın sadece milyonda birini yazabilmişim
Üzülüyorum
Hala içimdeki seni, tam olarak dökemedim
Eğer bir gün dökebilirsem
Eminim ki; Ne sen okuyabilirsin
Nede başkaları
Çünkü ben bile içimdeki seni okumaya korkuyorum
Ve biliyorum ki yer yüzünde tanrının kitabından sonra ikinci kitabı olacaktır
Milyarlarca bir birlerine aşık sevgililer
Sevgililer gününde, bu içimden haykırdığım ve senin için hissettiğim
Milyonda milyon duygularımın her şeyiyle yer aldığı
Bu şiirimin dizelerini
Kitaplaştıcaklar ve bir birlerine dillerinden okuyacaklar
Çiçekler, hediyeler verme yerine,
Bu şiirimin kasetlerini, cd lerini hediye edecekler
Açıkçası ben şimdiden bu sektörden korkuyorum
Bekliyorsun değil mi milyonda milyon duygularımı dizelere dökeceğim şiirimi
Bende bekliyorum ve
İnan yazdıkça seni sevmekten ve duygularımdan
Asla ama asla korkmuyorum
Ben seni hiç bir şeyden korkmayacak kadar çok seviyorum

Özlem, hasret, sensizlik başımda gardiyan, imamem gözlerin, doksandokuz boncuklu aşk tespihimde sensin sevgilim! ...


Acı
Bir boksör olup kaşımı, gözümü yararken
Kan damlıyor her yerimden

Sana bu satırları yazarken ki ruh halimi bir düşün
Yıldızını
Ayını
Güneşini kaybetmiş bir insan olarak
Birde senin üstüne
Kendimi nasıl kaybedipte
Sokak sokak, cadde cadde
Seni ve kendimi nasıl aradığımı bir düşün

Acı
Sızım sızım içimi yakıyor
Dilim dilim etimi parçalıyor
Yanlızlık demir parmaklık olup
Kendimi kendime hapsediyor
Soğuk bir ayrılık nezarethanesindeyim
Üşüyorum
Gardiyanlar özlem, hasret ve sensizlik olmuş
Başımda nöbet tutup
Bir an bile beni yanlız bırakmıyorlar

Sanki deli gömleği giydirilmiş
Bir deli-divaneyim
Bazen havalandırmaya çıkıyorum ruhumdaki hücremden
Üzüntü ellerimde kelepçe olmuş olarak
Kalbim gece-gündüz hiç uyumadan
Seni sevmenin bir bir kitabını yazıyor
Lakin keder prangalarına esir düşmüş bir kere
Nafiledir ki elden bir şey gelmiyor

Akan göz yaşlarımdan paslanmış
Çelikten ve kırılması mümkün olmayan kalınlıktaki
Ölüm zincirleri kuşatmış
Bir kere kalbimi esir almış
Canım yanarken çekiyorda
Çekiyor zincirleri
İmame kahve gözlerin
Doksan dokuz boncuklu aşk tespihimde
Sen olarak sevgilim! ...

Çekiyorum hasret zincirlerinde
Kahve gözlerini,
Ellerini
Saçlarını
Donuk donuk bakışlarını
Oy
Oy
Oooyyy