Bİr AŞka Daİr Mektup(2)
 

Yalvarmani İsterdİm AĞlayıŞlarınla.
Ve Öylece YÜzÜme Bakmanı...
BÖyle GerektİrİyormuŞ Hayat
VE Ne Sebebsİzce Bİr Zalİmlİk Aslinda...
Aslinda GerÇekLİK de,
ZALİMLİĞİ KILAR İNSANA...
SEN BİR TUTAM OT,BELKİ BAŞKA BİR ŞEY.
YA DA BİR YALAN VARLIK...
BİLDİĞİM TÜM BİLİMEYENLERİ SIRALAYAMAM
AMA,
YokmuŞsun VE YA Yok Olmaya Mahkum Bİr Sen...
Her Şey Felakete TutulmuŞ Apansız/
Ve Umutlarını Bİr KaŞık Suda BoĞmuŞsun.
KudurmuŞ Bİr YanlızlıĞın EŞİĞİnde/
KorkmuŞsun
ÇÜnkÜ Ben YokmuŞum O Zamanlar...
DoĞmamıŞım Benİ BekledİĞİn Vakİtler
Ya Da Zamanım Çoktan GeÇmİŞ...
ORTAK OLMAYAN BİR durakta beklemiş/
Ve AĞlamıŞsın
Yalvarırcasına...
YakıŞıyor Aslında BenlİĞİne ve KİmsesİzlİĞİne
Neyİne ^gÜvenİpte Bensİz YaŞamak^
bilmem ki neyİne.

Şİmdİ İÇten İÇe KÖpÜrmÜŞsÜn bana,
yazdığım her satır için..
ve biliyorum dolduğunu
patlamaya hazır yanardağ misali.
zalimce mi yazıyorum ?
Aslinda Bende Bİlmİyorum Sebebİnİ,
Hıncımı Çikarıyorum Kendİmden Ve Senden.
Ve Benİ Senle PaylaŞmayan Zamandan.
Bİr Vesİle Bende Korkuyorum/
Sensİzlİkten/
Yalnızlıktan...
Adina Sen GerÇeklİk Koy..
ÇÜnkÜ Ben Var Olmadim
Belkİ sen De
BÜtÜnÜ Olmayan Yarımlar...
Yanİ Bİz...
HİÇ Olmadık Kİ/...
Yok OlmuŞluĞa YÜz TutmuŞ
Benlİklerİmİz....

tebrikler ......