|
Duygu Tuncel
Ağladım
akreple yelkovan kovalıyor birbirini keşke zamanda o kadar hızlı geçseydi... ama ben takıldım o sonbaharda hani sarı sarı yapraklar kaplamıştı yolları sen orta şekerlimi getirmiştin ve ortalama bir ömrü sığdırdığımız yuvamıza veda etmiştin sonra da sen benim her şeyimdin yerin dolmazmış anladım bayramlarda çocukların yolunu yalnız gözlemek de acıymış anladım... ama en zoru sensiz kalmakmış ağladım... |
Ahretlikime
sanırım bazen çatal ve bıçak oluoruz batsak da acıtmıyoruz birbirimizi bazen güneş ve ay olup sebepsizce kaçıyoruz birbirimizden bazen yıldızlar ve gece... ama hep bir ağacın dalları ve daldaki kuşlar gibi ayrılmayan iki dost... |
ALIŞTIM
Kalbini avcumun içine aldım Hayatımın ne güzel türküsünü Yıldızlara söylüyorum bu gece Seni anlatıyorum Ama koşamıyorum sana doğru Üzgünüm… Kalbin Kayıp gitti ellerimden Tutamadım. Kırıkları ayaklarımı kanatıyor Çok acıymış Acıtırmış Alışılırmış ama Zaman ilaçmış Bir tek kayıplara karışmazmış Şimdi ben seni kayıp mı ettim? Geçmediğine göre acım… |
Alıştım Artık
Kazandıklarıma sevinemedim Kaybettiklerime üzülmekten. Gidenlerin ardından bakakalmışken, Göremedim önümü. Tökezledim Düştüm Yerden kaldıran olmadı. Kanadı dizlerim Damla damla akan gözyaşlarımla ıslandı Düştüm kalktım Neyin var diyen olmadı. Yalnızmışım anladım. Unutmam seniler yalanmış Ben dostuma boşuna bel bağladım. Kader değilmiş ağlatan Ben yaşadıklarımdan değil Yaşayamadıklarımdan pişmanım. Unutsam dedim geçenleri Silsem bütün seneleri. Ama mümkün değil kapatmak eski defterleri Yine esirinim senin hayat. Biliyorum devam edecek bu böyle. Kaderin bu senin diye çekinme söyle. Alıştım ben artık her bir derde kedere Bu da gelip geçsin alıp götürdükleriyle. |
Ateşböcekleri
uykumu çaldılar ateşböcekleri yanıp sönüyorlar ya *******i beni de kendileri gibi sandılar... ama bilmiyorlar ki ben küskünüm geceye küskünüm ben yaşamaya sahte gülücüklerden kaçarken tutulmuşum sahte insanlara... bilmiyor ateşböcekleri ben derman bile aramıyorum artık derdime... çünkü yok benim yaramın merhemi olamaz da biliyorum ama anlamıyor işte ateşböceği değil mi? yanıp yanıp sönüyor geceyarısı ama bilmiyor ben küsmüşüm... |
Aynadaki Geçmişim
gecenin bir yarısı olmuş başımda bulutlar almışım bir ayna bakıyorum geçmişime... sokaklarımda çocuklar var masum gözleriyle gülmüsüyorlar bana her köşe başında bir tanıdığa rastlıyorum ama tanımıyor onlar beni. büyümüşüz ya bir yerlere gelince değişirmiş insanlar öyle okunuyor gözlerinden tanıdık tanımadıklarım oluveriyorlar bir anda... anlayamıyorum ben onları derken bir sis bulutu geçmişten seri bir yolculuk geleceğe ama sokaklar aynı çocuklar aynı tanıdıklar? onlar yok gitmişler şimdi başkaları var o köşebaşlarında daha samimi "Ben burdayım,yanındayım." diyen gözlerle gülümsüyorlar bana ben de aynen gülümsüyorum onlara her şey karşılıklı değilmiş bunu anlıyorum bir de ben herkese öyle bakarken herkesin bana "Aynen."dememesinden... |
Ayrılık
Vedalar zordur Ayrılıklar içinden söküp atar bir şeyleri, Adını koyamadığın acılar yükler omzuna… Giden için mi zor? Kalan için mi? Cevapsız bir sorudur asırlardır Biz insanoğlu Çareyi buluyoruz da her şeye Kalbimizin derinlerine dokunamıyoruz bir Ayrılık acısının en yoğun olduğu yere Bilen varsa söylesin Çare varsa göstersin Giden için mi zor? Kalan için mi? |
Belki
odamın penceresinden yalnızlığa bakıyorum gözlerim doluyor. tıpkı senin ardından son bakışımda olduğu gibi anımsıyorum birden o zaman da yağmur yağıyordu ama o yaz yağmuruydu güneş açıyordu sonra yapraklarını aydınlatıyordu ağacımızın sonra sen son yolculuğuna çıktın beni ise gözümde sonsuz yaş selleri ile bıraktın. nedenini asla öğrenemeyeceğim bu gidişinin şimdi bir kelebeğin ufak bedeninde arıyorum seni sıcaklığını... belki rastlarım bir gün diye bekliyorum... |
Ben
hayatın kıyısında oturuyorum çiçeklerin tohumlarından besleniyor ruhum her tohum bir parça yaşam ve her yaşam damlası bir mutluluk getiriyor yanında... bir zincir oluşturup salıversem o uzaklara diyorum ben kıyıdayım ya ama olmuyor bir türlü aşılamıyor insanoğlunun duvarları yıkılamıyor... ben kendi kıyımda kendi mutluluğumla yalnız kendimi avutuyorum... |
Ben Bir Maskeyim
Çok İsterdim Bir Yağmur Damlası Kadar Serin Bir Kar Tanesi Kadar Saf Olabilmeyi... Çok Şey Var İstediğim Ama Ben Bir Maskeyim Gerçek Değilim. Yokum Ben. Bir Dostum Zaman Benim Onun Dışında Her Şey Gelip Geçici Sen Ölümlüsün Dostum Vaden Dolacak, Gideceksin. Duvarlar Örülecek Aramıza. Senin Üzerinde Çimenler Biterken Ben Ağlayamayacağım Bile. İşte Bu Yüzden Şimdi Gidiyorum Sessiz Sedasız. Hoş çakalı Sana Çok Görmedim Ben Hiç Gerçek Bir Veda Bilmedim Ona Yor Bu Kaçar Gibi Uzaklaşmayı Bir De Unutma Beni Dostum Yokluğuma İnat Unutma... |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 07:43 AM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.