|
İsimsiz Şair
(Başlıksız Şiir)
ağla sevdiğim, ağla ki göz yaşların pınar olsun pınar ki o, içinde hep umut coşsun coşkun sürekli sevdiğinin peşinde koşsun ağla, ağla bende ağlarım gözyaşlarım ölsemde az kalır artık sevmesende hatıralardan gönlüme haz kalır yaslarım yüzümü ışığa gözyaşlarım beyaz kalır gün gelir taze derin bir mezar kazılır ölürüm ardımda heybetli bir yas kalır.. |
(Başlıksız Şiir)
bir yanım derin deniz bir yanım kuru çöl gibi mehtapsız akşama döndüm bakışların kem gibi kızsan talan etsen çekip gitsen sonra el gibi kızmam, kızamam sana sen gibi aşığım inler dururum yanık ney gibi sarhoşum, içmişim aşkı gözlerinden mey gibi sen bir ahu gibi kaçsan da yine düşmüşüm peşine gayri mecnun say beni |
Adamım
Neden suratın asık, neden gül benzin soldu Yine neler düşündün adamım Neden öyle irkildin,neden yüzünü döndün Bilirsin o sebepten hala kafam çok bozuk Nasıl da çıldırmıştım ben o gün devdim Nasıl da parlamıştım alevlenmiştim Öldürdüm inan öldürdüm inan Öldürdüm kahrolayım Arkamda kapkara çarpık gölgeler Depremler, Ihtilaller, çökük damlar Ağlıyorsun adamım, ağlıyorsun adamım Ağlama gül ki kendimi bulayım Dışarıda kar yağıyor, sokaklar boş değilmiş Cigaram var, sen cay demle adamım Unutmadan bakıver gece gözüyle gördüm Kıvrılmış penceresi su bizim yan odanın Nasıl da bozulmuştum nasıl haykırdım Nasılda sinirlendim biliyorsun ya Geliyordum ansızın karsıma çıkıverdi Şu bizim evin penceresi Arkamda kapkara carpik gölgeler Depremler, Ihtilaller, çökuk damlar Ağlıyorsun adamım, ağlıyorsun adamım Ağlama gül ki kendimi bulayım |
Adın Senin
Saçlarına can veren yıldızlar nerde gülüm Hangi ferman dokundu bakışlarına senin Belki sahrada değil, şimdi göklerde gülüm Taşıyor bulutları gözlerinde, nazenin Senin her kirpiğinde bir dervişin ahı var Muhteris aynaların eskidiği yerdesin Yüzünde en çaresiz devlerin günahı var Zamanı sonsuzluğa bağlayan mahşerdesin Divan-ı harbe giden yiğitlerin ardında Kanayan kitaplara gül götüren yağmurum Hüznü bir tabut gibi buluyorum derdinde Senin toprağın için çırpınıp ağlıyorum Memnu bir zerrin kadar edalı ve soylusun Gamzelerinde nazlı kıvılcımlar gizlenir Bağbozumunda bile yediveren boylusun Gün olur ki, kalbinde gözlerin filizlenir Bu sevda dayanılmaz bir ağıttır zülfünde Rüzgarın her busesi içimde kurşun olur Yıldız kayar, ay susar geceye güldüğünde Dağda çiğdem solarken çölde ceylan vurulur Ben bu yol ayrımında sensiz olsam ne çıkar Kahra göçen kuşların kanatlarında kaldın Ölümün gözyaşları bir gün hicranı yıkar Tarihe bir sır gibi düşer senin de adın |
Adsız Çiçek
Dağlar göğe değer mi Deniz sesimi duyarmı sizce Gökyüzü konuşurmu benimle Dinlermi anlatsam seni Bıkmadan usanmadan anlatsam Hüzünlüyüm duyuyormusun hüzünlüyüm Adsız çiçek koydum adını Yıldızlara erişemeyen, Rüzgarda dans etmeye korkan adsız bir çiçeksin İşte o sensin... |
Ağladım
Sensizliğinde gecenin Yıldızlarla dost oldum Yokluğun ayrılmadı yanımdan Düşlerime yerleşti Düğümledi boğazımı Gözlerimi ıslattı Sığmadım yataklara Dağlara.. ovalara.. Uçtum gittim yıllara Yüreğimi ağlattı. Sensizliğinde gecenin Yıldızlarla dost oldum. Şarkımızı söyledi cırcır böcekleri Ben ise.. Durmadan ağladım.. Ağladım.. |
Ağlamayı Özleten
Ağlamayı Özleten ağlamayı özleten nedenleri olmalı insanın... düşlerde temizlerken bir ruhu aşka kanamışlığından gelmeli bir ölüm... rüya soslu insanlara, tanıdıkça uzaklaşan yüzlere ve dokundukça ellerimi yakan uzaklıklara bağlanmışım... Her sabah başka bir yoklukla düğümlediğim bağcıklar önlenemez yükselişi yalnızlığın... dur diyemezsin.. git diyemezsin.. yapma..vurma..ağlatma.. diyemezsin, bir kabullenişe batarken içindeki güneş.... Sonrası mı... gülümsüyorum ya işte... yüz kaslarımla oyunlar oynuyorum... çocukların saçlarına dokunuyorum sanki benim olamayacaklarmış gibi... hiçlerde ve nedenlerde yatan bir geçmiş uyanmak istemiyor... bir ruh düşün ki ayaklarını geleceğe uzatmak istemiyor... |
Aklımdan Silemedim
*******im gündüze,gündüzler *******e karıştı Elinle diktiğin fidanlar çiçekle tanıştı Yüreğimdeki mutluluk kuşları kaçıştı Aklımdan silemedim nerdesin... Baharlarım kışa,kışlar bahara darıldı Limanıma yalnızlık bandıralı gemi yanaştı Bu yorgun kalbim sensizlikle savaştı Aklımdan silemedim nerdesin... |
Akşam Erken İner Mapushaneye
Akşam erken iner mahpushaneye. Ejderha olsan kar etmez. Ne kavgada ustalığın, Ne de çatal yürek civan oluşun. Kar etmez, inceden içine dolan, Alıp götüren hasrete. Akşam erken iner mahpushaneye. İner, yedi kol demiri, Yedi kapıya. Birden, ağlamaklı olur bahçe. Karşıda, duvar dibinde, Üç dal gece sefası, Üç kök hercai menekşe... Aynı korkunç sevdadadır Gökte bulut, dalga kaysı. Başlar koymağa hapislik. Karanlık can sıkıntısı... "Kürdün Gelini"ni söyler Malta'da biri, Bense Volta'dayım ranza dibinde Ve hep olmayacak şeyler kurarım, Gülünç, acemi,çocuksu... Vurulsam kaybolsam derim, Çırılçıplak, bir kavgada, Erkekçe olsun isterim, Dostluk da, düşmanlık da. Hiçbiri olmaz halbuki, Geçer süngüler namluya. Başlar gece devriyesi jandarmaların... Hırsla çakarım kibriti, İlk nefeste yarılanır cıgaram, Bir duman alırım, dolu, Bir duman, kendimi öldüresiye, Biliyorum, "sen de mi?" diyeceksin, Ama akşam erken iniyor mahpushaneye. Ve dışarda delikanlı bir bahar, Seviyorum seni, Çıldırasıya... |
Akşam Güneşi
Batarken ufukta bir akşam güneşi Bırakıp gitmiştin sen beni sevgilim Yıllar yılı oldu hâla dönmedin geri Ne olur dön bana Bak batıyor yine, akşam güneşi Akşam güneşi Aşkımı dillerde, gözümü yollarda Kimsesiz bıraktın şu gurbet ellerde Sanki kara bulut seni saklıyor benden Ne olur, ne olur dön bana Yine gölgelendi, akşam güneşi Akşam güneşi |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 01:30 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.