Fethi Giray
 

Alacakaranlık

Dayan bakalım,
Dağları delen Ferhat!
Dizboyu çamurdasın.
Bütün gün parkta uyuyan insanların,
Resmini çizen Ömer,
Aslan Ömer!
Haklısın...

Yaprağın yeşili,
Vay anam vay!
İçimi dağlar göğün mavisi.
Dayan bakalım,
Dağları delen Ferhat!
Vakit alacakaranlıktır şimdi.

Alt Alta Üst Üste

Yapraktan, çiçekten ötede,
Bir şey yeşeriyor
Bir şey büyüyor içimde.

Masmavi benekli bir tırtıl,
Rahat uzanmış yaprağın üstünde.
Karınca,
Kendinden büyük ekmeğin üstünde.

El var, ayak var,
Göz var, kulak var,
kalp var, dudak var,
Zulüm, işkence benim üstümde.

Biliyorum

Biliyorum
Bir gün bu şehirden gideceksin,
Pırıl pırıl ışıklı bir istasyonda,
Elinde ufacık valizin,
Ne yapalım hayat bu,
Yaşamak biraz böyle diyeceksin...

İçinde hür maviliklerin özlemi,
Küçücük odanı, kitaplarını
Ve mahzun bırakıp göklerle baş başa beni,
Biliyorum,
Bir gün bu şehirden gideceksin.

Bu Şehir

Bu şehrin
Kara bir somunla susar çenesi,
Bana *******i uyku uyutmaz
Bir günlük kazancıyla rakı içen sarhoşun sesi.

Sokak başlarına dikilir gözler,
Bu şehrin gürleyen uğultusunda;
Her sesin sahibini,
Bir kapı bekler.

Bu şehir;
Hırsızlar, sarhoşlar, iyi insanlar
Ve sonra bu kambur tavan altında,
Benimle düşünen kirli duvarlar.

Çocukluğum

Fevziye Abdullah’a saygılarımla

Kutudan evlerim kervansaraydı
Ve rengarenk kuşlar saçaklarında
Uçurtmam, deynekten atlarım vardı,
Ben at oynatırdım kaf dağlarında.

Döğüşken horozum en büyük dosttu,
Topaç dönderdiğim meydan en mesut dünya.
O zaman kağıdım; kalemim yoktu,
Sulara çizdiğim bir mavi rüya.

Bir damlacık kan: büyük zaferim,
Yaşıyor serçeyi vurduğum dalda
Devlerle yarışan kahraman bendim,
Çember çevirdiğim taşlı yollarda.

Dağları Aşamadım

Dumanlı dağları oy! aşamadım,
Çehizi asılmış; ulaşamadım,
Kadermiş dediler; alışamadım.

Gurbetten dönmezsem bana yanmayın,
Gurbette yar adın bana anmayın.

Aşıkın sazında her tel iniler,
Aman! derdin açma derdim yeniler,
Esme: rüzgar uyur yarim beniler.

Oy! dostlar arkamdan kurşun atmayın,
Kır atım kişnerse ele satmayın.

Yollara bağlandım taşlı yollara,
Yalvardım bin ejder başlı yollara,
Bu yollar varınca yorgun kollara;

Söyleyin dağları ben aşamadım,
Çehizin asılmış ulaşamadım.

Doğduğum Kasaba

Öyle bir kasabada geçti ki; çocukluğum,
Babam ekmeğimizi kazanırdı denizden,
Ben akşama kadar rıhtımda ıslık çalardım
Ve yorgun gemiciler dönerdi seferden.

Üç odalı evimizin,
Deniz kokardı her odası.
Sedef pullu balıkları ne kadar severdim,
Ne iyiydi denizden korkarak ağlaması.

İhtiyar balıkçılardan dinlerdim:
En korkunç ejder masallarını
Ve daima düşünürdüm;
Allahın bu kadar suyu nasıl yarattığını.

Bembeyaz minareli, ufacık kasabamızın
Bayram sabahları hala yaşar gözlerimde.
Şimdi kimler oturur bilmem?
Deniz kokulu evimizde.

Düşünce

Ben ne iyi düşünürdüm;
Tuttuğum kelebeklerin kanatlarını yolarak
Ben ne iyi düşünürdüm;
Ellerim günahkar ve korkak.

Avuçlarım azat edilmiyenlerle dolu,
Daha ağlamasını unutmamıştım o zamanlar,
Bir gün baktım ki, uçuvermişler;
Masmavi göklere benim olanlar.

Sonra günlerim çok hazin oldu,
Artık bir yaprak gibi yorgunum.
Şimdi bana ne oldu bilmem?
Boyuna neden yaşadığımı düşünüyorum.

Dönüş

Yıkıldı yuvalar bir, bir
Merhamet tanrım, merhamet kuşlara,
Misafir kuşları sevmeyen şehir
Merhamet tanrım, merhamet insanlara.

Kavsıkuzahlarda tükenen nefes,
Ki sılaya kavuşmak kaygusu;
Öyle dünyalar ki:
Yaşıyanlardan çok ölülerin arzusu.

Hasreti o iklimlerin,
Beyaz kanatlarla taşındı Allaha;
O iklimler ki yakın,
O iklimler ki uzak bana.

Yıkıldı yuvalar bir bir,
Tanrım yolculara merhamet!
Misafir kuşları sevmeyen şehir;
Çocuğum kuşlar için dua et.

Ekmeğe Kaside

Fırıncı Ahmet Ağa’ya

Ben senin kadrini bilenim,
Ey! kölesi olduğum! ..
Ben senin kadrini bilenim! ..
En güzel şiirlerimi senin için yazacağım;
Yemin ederim!
Az mı kahrını çektim?
Kölesi olduğum! ..
Az mı kahrını çektim?
Gün oldu da
Seni tuza, bibere banıp yedim.
Gün oldu da

Sevgilimden çok girdin rüyalarıma,
Islık çalarak eve döndüğüm akşamlar
Sen vardın koltuğumun altında.
Merhemisin sancısı dinmiyen çürük etin!
Anasından evvel,
Seni tanıdı
Seni sevdi her yetim.
Alnımdan boşanan boncuk boncuk ter
Senin uğruna!
Çok günler seni kazanabilmek için küfrettim;
Ana avrat insanoğluna!
Sen yokken neyleyeyim,
Mozartın sonatlarını, Beethoveni!
Dudaklarım en güzel şarkılarını söylüyor;
Bağrıma bastığım zaman,
Kara somunu! ..
Kara somunu! ..